Id | Vlad | Saved | Scrape Time | Status | Scrape Result | Original Ad | Adarchiveid | Creative Links | Title | Body | Cta Type | Link Url | Pageid | Page Name | Page Profile Uri | Page Like Count | Collationcount | Collationid | Currency | Enddate | Entitytype | Fevinfo | Gatedtype | Hasuserreported | Hiddensafetydata | Hidedatastatus | Impressionstext | Impressionsindex | Isaaaeligible | Isactive | Isprofilepage | Cta Text | Pageinfo | Pageisdeleted | Pagename | Reachestimate | Reportcount | Ad Creative | Byline | Caption | Dynamic Versions | Effective Authorization Category | Display Format | Link Description | Link Url | Page Welcome Message | Creation Time | Page Profile Picture Url | Page Entity Type | Page Is Profile Page | Instagram Actor Name | Instagram Profile Pic Url | Instagram Url | Instagram Handle | Is Reshared | Version | Branded Content | Current Page Name | Disclaimer Label | Page Is Deleted | Root Reshared Post | Additional Info | Ec Certificates | Country Iso Code | Instagram Branded Content | Spend | Startdate | Statemediarunlabel | Actions |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2,618,218 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
Read next chapter | She and her stepsister fell in love with the same man, but when he knelt down to beg her to save her stepsister, she felt desperate. She demanded to become his wife to save her stepsister. Two years later, when she got the divorce agreement as scheduled, she realized that she had ended up losing everything. ===== Emma Cooper boarded her flight home after three grueling months of filming. Today was also the final day of Emma's contractual marriage. The four-hour journey felt endless, but at last, the plane touched down. Once she retrieved her suitcase, she made her way toward the exit, expecting a company car. But as soon as the doors slid open, she spotted someone familiar--Edwin Reid, the Jenner family's long-time driver. He stood by a sleek black Rolls-Royce, his posture rigid and respectful, waiting. Dragging her suitcase, she approached. Edwin immediately took over, wordlessly opening the car door for her. Inside, a man sat in silence. His presence was cold yet commanding, encased in a perfectly tailored black suit. His sharply chiseled face devoid of any expression, he didn't look up--not even a glance her way. It was Ricky Jenner, her husband of two years. His unexpected appearance caught her off guard, though she quickly remembered why he was here. Their arrangement was ending today. Of course, he would show up. Emma slid into the car, maintaining a careful distance, the space between them as silent and tense as ever. For two years, Ricky had made it clear--he didn't want her close. Tonight was the first time they had been seated so near, and the closeness felt foreign. The faint scent of his cologne lingered between them, familiar but distant, like everything about him. Edwin quietly loaded her suitcase into the trunk and slid back behind the wheel. As the car pulled away from the airport, the silence inside grew suffocating. Ricky's expression remained as cold and distant as ever, his presence casting a shadow over the space. Emma's heart raced, each breath coming in shallow, uneasy waves. Twenty minutes later, the Rolls-Royce rolled to a stop in front of the Jenner family's grand estate. Before Emma could collect her thoughts, the butler rushed out, swiftly opening the door. Ricky stepped out first, his long strides carrying him toward the house without so much as a glance in her direction. "Let's go to the study," he muttered, his tone clipped, not even bothering to slow his pace. Emma's nerves had been on edge the entire ride. She knew what was coming. The moment she entered the study, she saw Ricky pull out a stack of papers from the desk drawer, tossing them in front of her. "Let's get a divorce," he said. Emma's heart twisted painfully in her chest, but she remained composed. She had loved Ricky for ten years, and wearing the title of Mrs. Jenner had never brought her closer to his heart. His body, his soul--none of him had ever belonged to her. "Nicola is old enough to marry now, isn't she?" Emma said, her voice trembling despite her best effort to keep it steady. Ricky's brow twitched slightly, a flicker of impatience crossing his sharp features. He didn't bother responding to her comment. Instead, he immediately extended the pen toward her, a silent demand. Emma forced a smile, but it felt like a crack in her mask. Without her usual makeup, her lips looked pale, and her face seemed drained of life. The exhaustion was undeniable. "Just sign it," Ricky said, emotionless and firm. She accepted the pen and, without sparing a glance at the contents of the contract, flipped to the last page and signed her name. The act felt final, yet hollow. As she placed the pen down, Emma glanced up at Ricky. His eyes, still striking, stared back at her with an icy detachment that sent a shiver through her. It was as if he was looking at a stranger, not his wife. "It's getting late. I'll move out tomorrow, if that's alright?" Emma asked, her voice fragile, her smile tense as she searched Ricky's face for even a shred of warmth. But Ricky's response came swift and sharp, dashing any hope. "Edwin will take you to a hotel." Was he really sending her away this very moment? Not even allowing her the courtesy of one last night under this roof? Her forced smile faltered, then vanished altogether. The silence between them stretched, heavy. Their eyes locked for a fleeting moment before she turned away, her heart hardening with each step as she left the room. In her bedroom, Emma took the suitcase she hadn't even had the chance to unpack. When she dragged her suitcase downstairs, the maids rushed to help, but she waved them off, her smile weary. "Thank you, but I can handle it." They exchanged helpless glances, standing quietly in a line as they watched her approach the door. In the two years she had spent in this house, Emma had grown to care for the people here. Everyone, except Ricky, had shown her warmth. A pang of sorrow hit her, but after enduring two years of emotional isolation, she no longer had the strength to fight. It was over. Time to move on, and finally, let go. Despite the searing pain ripping through her chest, Emma remained dry-eyed. She had learned how to hide her emotions well. As she slid into the backseat of the car, she forced herself to appear composed. Edwin drove her through the city streets and dropped her off at a five-star hotel. Without a word, he left. Inside, Emma checked in and powered on her phone, which had been off for hours. There was a missed call from her father, Colby Cooper. She inhaled deeply, bracing herself as she dialed his number. Colby picked up almost immediately. "Emma, Nicola's condition has worsened," he said, his voice rough, weighed down with exhaustion and worry. Emma's heart skipped a beat. "What? When did this happen?" "About a week ago." "Why didn't you tell me sooner?" she asked. "You were busy filming. I didn't want to burden you," Colby explained. Emma paused, the silence between them heavy. Her mind flashed back to two years ago, when she had donated her bone marrow to save Nicola Cooper. The realization hit her--she knew exactly why her father was calling. "What do you need me to do?" she asked, her voice steady but resigned. "No, there's nothing you need to do. Ricky's already taken care of everything--he's brought in top doctors, and the hospital found a bone marrow match for Nicola from the registry. You just need to visit when you can," Colby said. Emma stayed silent, her chest tightening. Colby, sensing her hesitation, gave her Nicola's room number and urged her to come soon, mentioning how much Nicola missed her. A sharp pain gripped her heart. She managed a weak "okay" before quickly ending the call, unable to hear more. That night felt endless. She tossed and turned on the unfamiliar hotel bed, her mind racing. By 2 a.m., she gave in, ordering a bottle of red w*ne. She drank most of it before finally drifting off into a fitful sleep. The next morning, close to noon, Emma was jolted awake by her phone ringing. Her agent's voice was quick and urgent on the other end. She pitched the idea of her joining a popular rural reality show--one that guaranteed fame for all who participated. "I'm not interested. I need a break," she replied, her voice groggy with exhaustion. Her agent snapped, clearly frustrated, "A break? Do you think you can take a break whenever you feel like it? Look, you've been in this industry for three years. You've turned down intimate scenes, refused reality shows and avoided any publicity stunts with male celebrities. The company has bent over backward to accommodate you! But what now?" Her voice grew sharper. "Three years in, and you still lack ambition. Keep this up, and your career will be done." "Then let it be done." "Emma, you..." Her agent's voice was cut off as Emma ended the call without hesitation. The frustration simmered inside her, but she didn't dwell on it. She headed straight to the bathroom, ignoring the incessant buzzing of her phone. After a long shower, feeling slightly more clear-headed, she decided to reach out to Jenifer Howard, a close friend she hadn't seen for a while. Emma asked if she could stay at Jenifer's place for a few days. Jenifer was thrilled and agreed, coming over to pick her up almost immediately. Once settled at Jenifer's, Emma unpacked her things and shared a quiet meal with her friend. That afternoon, she made her way to Ecatin General Hospital. Standing outside Nicola's room, Emma watched through the glass as the caregiver tried feeding her sister. Nicola, frail and pale, managed only a few bites before she began to retch. Emma's chest tightened with a sorrow she couldn't fully articulate. Nicola was her half-sister, five years younger and barely twenty now. They had been inseparable as children; Nicola had always looked up to her, following her everywhere. But everything changed when they both fell in love with Ricky. Two years ago, when Nicola was first diagnosed with leukemia, Ricky had been beside himself with worry. That was when the truth hit Emma--Ricky didn't love her. His heart belonged to Nicola. Chapter 2 You Don't Deserve To Be Around Nicola Back then, Emma's bl*od test results had come back clear--there were no complications, no signs of rejection. She could save Nicola. In truth, Emma wouldn't have hesitated to donate her bone marrow to a stranger, let alone her own sister. But before she could even voice her decision, Ricky had already thought of her as cold and indifferent, assuming she wouldn't step up to save Nicola. He was so desperate that he even knelt before her, pleading for her help--a sight that shattered Emma's heart. Never in her life had she seen Ricky humble himself for anyone like that. She had known Ricky since they were kids. From elementary school to high school, they had been inseparable. Childhood sweethearts, as some might have called them. Ricky used to get into fights with other boys just to defend her, and he would stay up late into the night to help her prepare for exams. She had believed, naively, that after all those years of being by his side, she would eventually earn his love. But she was wrong. Feelings, she had come to understand, were never won by logic or time. Emma was never as good at acting cute or knowing exactly how to please Ricky as Nicola. While he cared for both of them, the way he doted on Nicola was always more tender, more genuine. He must have loved her deeply. The thought pierced Emma's heart, and her eyes stung with unshed tears. What hurt most wasn't just Ricky's love for Nicola but the fact that he had assumed she was heartless enough to let her sister die. That judgment, so harsh and wrong, had infuriated her. In a moment of blind anger, she had demanded that Ricky marry her. She wanted to be his wife. Even though the marriage would only last two year, she had believed--foolishly--that it would be enough time for Ricky to fall in love with her. But reality, sharp and unforgiving, had torn that hope apart. She had lost. Miserably. "You still have the nerve to show your face here?" A biting voice yanked Emma out of her thoughts. Emma quickly wiped away her tears and turned to see Verena Cooper standing behind her, her expression instantly turning cold. Verena, her stepmother, was forty but looked a decade younger. With her perfectly styled hair and chic designer clothes, she exuded elegance and control. When Emma was still mourning the loss of her mother, Verena, who had been the family's servant, got pregnant. The father of the baby was Colby. "Spare me the crocodile tears!" Verena sneered, brushing past Emma as she entered the hospital room. Emma swallowed her frustration and followed behind, forcing herself to remain composed. When Nicola saw her, a faint light flickered in her otherwise tired eyes. "Emma," she said softly, a trace of warmth in her voice. Emma smiled, walking over to gently take Nicola's hand. "I heard you've been missing me." Nicola nodded, her expression gentle. "I haven't seen you for three months. I really missed you." Emma's heart twisted painfully. Nicola, with her innocence and kindness, made everything so much more difficult. How could her own sister, the one she'd loved and cared for, be the one standing between her and the man she longed for? When Nicola had fallen ill, Emma had crossed a line she could never uncross--using that tragedy to secure her place as Mrs. Jenner. She had expected Nicola to resent her for it, maybe even despise her. In her mind, their meetings would be cold, filled with resentment and distance. But Nicola still cared about her as though nothing had changed. And that was the hardest part of all. Every time Emma looked at her sister, the guilt became unbearable. "I'm taking a break right now, so I've got plenty of time to spend with you," Emma said, her eyes still red from emotion, but she forced a smile. Nicola's face lit up. "That's amazing! I want you to visit me every day until I'm discharged, okay?" "Of course, I'll be here every day," Emma replied warmly. From the side, Verena rolled her eyes, glaring at Emma with open contempt. She held her tongue for Nicola's sake, but every time she looked at Emma, her anger flared. She couldn't forget how Nicola had become a shell of herself when Ricky married Emma. Fighting her bitterness, Verena coaxed Nicola to sleep. Once Nicola was asleep, she turned to Emma, her voice cold. "Ricky's coming soon to see Nicola. If you don't want an uncomfortable scene, you'd better go." Emma stood silently, taking in her words. After one last glance at Nicola, now peacefully asleep, she turned and headed for the door. Just as she reached the doorway, Verena's voice cut through the air once more. "Don't bother coming back. After everything you've done to her, you don't deserve to be around Nicola." Emma didn't say a word. She walked out, her steps heavy with the weight of a truth she'd long grown accustomed to carrying. Emma quietly closed the door behind her and collapsed onto a bench in the corridor. She buried her face in her hands as tears flowed uncontrollably, her body shaking with silent sobs. Jenifer had been waiting outside in the car for far too long. Concerned, she decided to head into the hospital to check on Emma. When she entered the corridor and saw Emma hunched over on the bench, looking utterly defeated, Jenifer was about to rush over when she noticed Ricky stepping out of the elevator. He paused when he spotted Emma, but after a brief pause, he walked toward her. Emma had been following Ricky everywhere since childhood; she knew the sound of his footsteps anywhere. Hearing that familiar rhythm, she quickly wiped her face and tried to compose herself, though the effort felt futile. "Are you here to see Nicola?" she asked, forcing a smile as she looked up at him. Her eyes were swollen from crying, with streaks of smudged makeup on her face. She looked fragile, a shadow of her usual self. Ricky's response was indifferent. "You've already visited her?" "Yes," Emma whispered. For a moment, something in her appearance must have stirred a hint of sympathy, because Ricky, in an unusual display of kindness, added softly, "Don't worry. Nicola will be undergoing a bone marrow transplant soon. She'll get better soon enough." "I know." With just those words, Ricky simply turned to push open the door to Nicola's room. But before he could step inside, Emma couldn't help but call after him, "Please, take good care of her." If she couldn't have him, then maybe it was time to let go, to give him back to Nicola--the one he truly loved. Ricky paused, his hand on the door. Without turning to face her, he replied in a voice laced with restrained anger, "I don't need you to remind me. I'll take care of her." His words were sharp, each syllable weighted with frustration. Emma flinched. She had already signed the divorce papers, freeing him from their hollow marriage, giving him the chance to return to Nicola. This was what he had always wanted, wasn't it? So why did he still seem so furious with her? Was he really that eager to be rid of her? Did he hate her that much? Ricky disappeared into the room, but Emma remained frozen on the bench, her eyes locked on the closed door. She felt hollow, lost in the emptiness of it all. Jenifer, who had been watching from a distance, couldn't bear it any longer. She rushed over, gently pulling Emma to her feet and dragging her away from the hospital ward. In the days that followed, Emma continued visiting the hospital, but she no longer went inside Nicola's room. She only stood by the door, looking through the glass to catch a glimpse of her sister. Sometimes she would see Ricky taking Nicola for walks outside, their closeness painfully clear. From afar, she would watch, a quiet spectator to the life she had no part in. Ricky's coldness toward her was always in stark contrast to his gentle care for Nicola, a contrast that left Emma with a deep, aching wound that never seemed to heal. A month later, Nicola successfully underwent her bone marrow transplant. There were no signs of rejection or complications, and her recovery was progressing smoothly. For the first time in a long while, Emma felt a sense of relief. In the past month, Ricky spent nearly all his time at the hospital, constantly by Nicola's side. He seemed to have forgotten about going to the courthouse with her to finalize the divorce. Emma had watched enough of his affection toward Nicola. She was ready to close this chapter, ready to walk away and rebuild her life. That day, she made up her mind to call him. The phone rang for what felt like an eternity before Ricky finally picked up. "What is it?" he asked, his tone as cold and detached as ever. Emma didn't hesitate. "When are we going to finalize the divorce?" There was a heavy pause on the other end of the line. When Ricky finally spoke again, his voice was distant, but his words caught her off guard. "I haven't signed the papers yet." Her heart skipped a beat. After all this time, he still hadn't signed the divorce papers? Emma froze for a moment, her mind racing. Why hadn't Ricky signed the papers yet? Could he have changed his mind? Was there a possibility he no longer wanted the divorce? The thought was fleeting and absurd, and she quickly dismissed it. Ricky had always wanted to be free of her. Now that Nicola was recovering and old enough to marry, there was no reason for him to hold on. This delay couldn't possibly mean anything different. "Meet me at the courthouse tomorrow at nine," she said, her tone sharp, leaving no room for discussion before hanging up the phone. Meanwhile, in Ricky's office. For two years, Ricky had been waiting for this moment--the end of their marriage. The divorce papers had been drawn up months ago, prepared by his assistant, ready for the final signatures that would sever their ties for good. He had thought the moment he signed would bring relief, a clean break. But after Emma had actually signed them, something gnawed at him. A strange unease he couldn't shake. Ricky wasn't sure anymore, not even of himself. He wasn't something to be traded or handed over between two women. His decisions were his own--no one else had the right to make them for him. He calmly finished his work, then pulled the divorce papers from his desk drawer and tore them to pieces. "Divorce?" Ricky's lips twisted into a mocking smile. "It's not that simple. The game has just begun." ...... ==== Two years ago, Ricky found himself coerced into marrying Emma to protect the woman he cherished. From Ricky's perspective, Emma was despicable, resorting to underhanded schemes to ensure their marriage. He maintained a distant and cold attitude toward her, reserving his warmth for another. Yet, Emma remained wholeheartedly dedicated to Ricky for more than ten years. As she grew weary and considered relinquishing her efforts, Ricky was seized by a sudden fear. What happens next? Available chapters here are limited, click the button below to install the App and enjoy more exciting chapters (Automatically jump to this novel when you open the app) &3& | LEARN_MORE | https://fbweb.moboreader.net/62445322-fb_contact-e | Popular romance stories | https://www.facebook.com/100083149047490/ | 17,947 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | fbweb.moboreader.net | IMAGE | https://fbweb.moboreader.net/62445322-fb_contact-enj103_2-1105-core2.html?adid={{ad.id}}&char=331118&accid=673595984708315&rawadid=120213837886550033 | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/465901636_1039780147946010_1198621493722153009_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=108&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=8cb19gs7DNQQ7kNvgFxCRHa&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AAdT5xPjQDjURbmkDvBFF0U&oh=00_AYDcLSU6GoQma1TbAK8d_dkjyrhop1258vXOZ7YZd-i9dA&oe=675CD21C | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Popular romance stories | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,970 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2618898}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Discounts Await! | 🚍 Stress-Free Orlando Rides Are Here! Say goodbye to parking hassles and long waits—your perfect ride is just a click away! 🌴 ✨ Why Choose Us? ✅ Spacious rides for 1–11 passengers ✅ Friendly, professional drivers 🚗 ✅ Affordable rates starting at $79.99 💸 🌟 Popular Packages: 🛳 Port to MCO: $179.99 (1–6 ppl) | $199.99 (up to 11 ppl) 🎢 Universal to Disney to MCO: $109.99 (1–6 ppl) | $149.99 (up to 11 ppl) 📲 Limited slots—book now! 📞 WhatsApp: +1 (407) 334-6233 🌐 Visit: welcometoorlandotours.com | WHATSAPP_MESSAGE | https://api.whatsapp.com/send | Hanna Boukari Travels | https://www.facebook.com/100063708782261/ | 29 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Send WhatsApp message | 0 | api.whatsapp.com | VIDEO | https://api.whatsapp.com/send | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469797429_1013789730559655_9212192109538405461_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=107&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=Qzr0iCjvegUQ7kNvgHTah7y&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AA50fZv9MB8G7MqxpoBoM4V&oh=00_AYAgfQU9iL9BhwH3IqiQQ5t9obChR1Q9jgfamINMn6tjJQ&oe=675CD238 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Hanna Boukari Travels | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,971 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
MicroMania Midget Wrestling: Fresno, CA at Switch Nightclub | MicroMania Midget Wrestling returns to Fresno, CA at Switch Nightclub on Thursday January 16th ,2025 MicroMania Midget Wrestling is a high powered, explosive, athletic Pro Wrestling show with just the right touch of comedy thrown in to make for a unforgettable BIG event not necessarily BIG people!! These 5 foot & under micro athletes may be short in stature but are giants in the world of entertainment where they will keep you on your feet screaming from the opening bell through the Main Event! MicroMania Midget Wrestling Promo Video https://youtu.be/iV-Z5XgSdE0 Age Restrictions: 18+ to Party 21+ to Drink Doors Open: 6pm Show Time: 8pm Presale $20-General Admission * $40-Ringside ** Tickets $5 More Day of the Show $250 - VIP Booths (Includes 6 Tickets) $400 - Center Booth (Includes 10 Tickets) $180-Guest Referee Package * $300 -Sponsorship Package ** *General admission varies per venue, it is sometimes standing or seated. **Ringside Seating consists of a guaranteed seat surrounding the Ring. Depending on the venue capacity, there can be any number of Ringside seated rows, sometimes as many as 10. Seats are not numbered or reserved. In rare occasions Ringside doesn’t consist of a seat depending on Venue. * Guest Referee Package Here’s your chance to be a part of our MicroMania show as a guest referee for one of our matches. The Package also includes exclusive training to turn an ordinary fan into a MicroMania Referee for the evening. So don’t miss your chance of a lifetime and climb into our MicroMania ring and become the talk of the town with the experience of a lifetime. Only 2 Spots available per show. Must be present no later than 30 mins before Belltime or you forfeit your Referee Package. ** Sponsorship Package Here’s your chance to advertise your business and enjoy MicroMania Midget Wrestling at the same time with this rare opportunity to showcase your business with the Biggest Little Show in the USA. This Package includes 5 Free General Admission tickets. Call Billy Blade (805)260–5586 for details NOTE: Tickets are nonrefundable unless the show gets canceled. Follow all things MicroMania Tour: Facebook: MicroMania Tour Tik Tok: TheMicroManiaTour Instagram: MicroMania Tour Website & Booking info: www.MicroManiaTour.com | EVENT_RSVP | https://www.facebook.com/events/548640131346175/ | MicroMania Tour | https://www.facebook.com/MicroManiaTour/ | 1,083,528 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | INTERESTED | 0 | MicroMania Midget Wrestling: Fresno, CA at Switch Nightclub | EVENT | MicroMania Midget Wrestling returns to Fresno, CA at Switch Nightclub on Thursday January 16th ,2025 MicroMania Midget Wrestling is a high powered, explosive, athletic Pro Wrestling show with just the right touch of comedy thrown in to make for a unforgettable BIG event not necessarily BIG people!! These 5 foot & under micro athletes may be short in stature but are giants in the world of entertainment where they will keep you on your feet screaming from the opening bell through the Main Event! MicroMania Midget Wrestling Promo Video https://youtu.be/iV-Z5XgSdE0 Age Restrictions: 18+ to Party 21+ to Drink Doors Open: 6pm Show Time: 8pm Presale $20-General Admission * $40-Ringside ** Tickets $5 More Day of the Show $250 - VIP Booths (Includes 6 Tickets) $400 - Center Booth (Includes 10 Tickets) $180-Guest Referee Package * $300 -Sponsorship Package ** *General admission varies per venue, it is sometimes standing or seated. **Ringside Seating consists of a guaranteed seat surrounding the Ring. Depending on the venue capacity, there can be any number of Ringside seated rows, sometimes as many as 10. Seats are not numbered or reserved. In rare occasions Ringside doesn’t consist of a seat depending on Venue. * Guest Referee Package Here’s your chance to be a part of our MicroMania show as a guest referee for one of our matches. The Package also includes exclusive training to turn an ordinary fan into a MicroMania Referee for the evening. So don’t miss your chance of a lifetime and climb into our MicroMania ring and become the talk of the town with the experience of a lifetime. Only 2 Spots available per show. Must be present no later than 30 mins before Belltime or you forfeit your Referee Package. ** Sponsorship Package Here’s your chance to advertise your business and enjoy MicroMania Midget Wrestling at the same time with this rare opportunity to showcase your business with the Biggest Little Show in the USA. This Package includes 5 Free General Admission tickets. Call Billy Blade (805)260–5586 for details NOTE: Tickets are nonrefundable unless the show gets canceled. Follow all things MicroMania Tour: Facebook: MicroMania Tour Tik Tok: TheMicroManiaTour Instagram: MicroMania Tour Website & Booking info: www.MicroManiaTour.com | https://www.facebook.com/events/548640131346175/ | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469906489_1323763005734680_2517637728927877341_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=110&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=7o6yYiQE8UgQ7kNvgHo1w8Q&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AA50fZv9MB8G7MqxpoBoM4V&oh=00_AYB6YDuX1M9ElTsg8OwRu-FrZMV9Tj3LjLc0-A8zUkBecw&oe=675CF2C8 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | MicroMania Tour | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||
2,617,930 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617883}' |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
🔥🔥LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND📖💕 | "Puta!"Sambit ni Ken sa kaulyaw nyang si Alice.Pumunta ito sa opisina nya para makikipag meeting.Pero ito ang meeting na ibig nyang sabihin."Mating"pala.Isa lang si Alice sa mga babae nya pero wala cyang girlfriend na matatawag sa isa man sa kanila. "Ohhh Ken,more."Sambit nito sarap na sarap sa ginagawa nya.Naka pwesto ito patalikod sa kanya habang pinapaligaya nya..Pagod sana cya sa araw na iyon pero ang palay ang lumapit sa kanya para tukain...sino ba naman cya para hindian ang grasya ng langit. Nasa kasarapan sila ng pag-niniig ng biglang nagbukas ang pinto...Pumasok ang secretary nyang si Jonie...Naka yuko ito habang nakatingin sa dalang mga papel na papa-pirmahan sa kanya,kinakagat-kagat pa nito ang dulo ng ballpen kaya hindi sila napansin ng dalaga. "Sir,may meeting kayo with Ms.Alice today..." "I'm already here Puta"sagot ni Alice habang sarap na sarap sa ginagawa niya.Hinahawakan nya ang balakang nito para sagad na sagad ang pag labas masok nya sa perlas nito."ahhh..ahhh...ahhhh..." "Ay kabayo!!!Napatalon sa gulat si Jonie ng makita silang nagba-babakbakan ni Alice.Naitapon nito pataas ang mga hawak na papel dahilan kaya nagkalat ang mga iyon sa buong opisina nya.Dali daling pinulot iyon isa-isa ni Jonie. Lihim cya napangiti....hindi kasi muna kumakatok bago pumasok....ayan tuloy!sambit nya sa isip "Sorry Sir,I don’t know na andito na pala si Ms Alice.."sambit ng secretarya nya habang patuloy sa pag pulot ng mga papel.Hindi ito tumitingin sa kanila,napako ang tingin nito sa sahig habang pinupulot isa-isa ang mga papel. Hindi cya nagpatinag kahit pa andiyan ang secretarya nya,hindi nya tinitigil ang pagkadyot kay Alice kaya patuloy din ito sa pag ungol.."ahhh Ken.." Napako ang tingin nya sa sekretarya,naaliw kasi sya sa ekspresyon ng mukha nito...habang umuungol si Alice ay napapangiwi ang mukha ito sa mga narinig mula sa kanila,tila nandidiri.Sumasabay ang pag-ngiwi ng mukha nito sa mga ungol ni Alice.Gusto nyang humalakhak....ang cute kasi tingnan ng sekretarya nya. Halos pagapang na ang posisyon nito para lang mapulot ang lahat ng mga papel sa sahig.Tila hingal na hingal sa ginagawa eh nagpupulot lang naman!Natatawa cya sa isip. Maya-maya pa ay humarap ito sa banda nya pero nakatutok pa din ang atensyon sa sahig kaya wala ito sa sarili na nakikitaan nya na ito ng panti dahil sa igsi ng palda nito.Black ang panti ni Jonie at sumilip ang perlas ng silangan. "Ahh lintik!"sambit nya....Lalo cyang ginanahan,pero hindi dahil kay Alice. "Ken,moreee!" Patuloy sya sa pag galaw sa puwitan ni Alice pero ang mata nya ay nakatingin sa perlas ni Jonie,hindi pa din nito alam na nasisilapan nya na ito,patuloy ito sa pagpulot ng papel. Sana hindi maubos ang papel sa bandang harapan nya.Mas gusto nya ang view doon.Bahagyang pang nalaylay ang blouse nito at sumisilip din ang malulusog na suso ng dalaga.Napapikit nalang cya ng mata.Anu ba yan!...Si Alice ang ka-niig nya pero si Jonie ang nasa isip nya! Nang matapos mapulot ang mga papel ay patakbong lumabas si Jonie ng office at sinara ang pinto. "Baby,Pumasok ka sa loob ko, mas gusto kita, gusto kita grabe! !!!"Sambit ni Alice. Bumalik ang atensyon nya kay Alice nang makalabas na si Jonie. "Ahhh...ooh Baby, ang laki mo na, gusto ko pa. aahhh ahhh.aahhh" Parang nawalan na tuloy sya ng gana sa ingay ng babae,parang star ito kung maka ungol,dagdag pa na pagod cya...humugot muna sya ng malalim na hininga saka tinapos nya na agad ang pagpapaligaya sa dalaga. "Ahhhhhh..mahabang ungol ni Alice ng nilabasan na cya. "Ang galing mo talaga Ken.."tumayo si Alice at inayos ang palda nito. "Next time ulit ha....Bye!"Nag flying kiss pa ito sa kanya bago lumabas "Puta"Sambit nya sa utak.Kinuha nya ang kondomsa ari nya at tinapon iyon sa basurahan.Kahit ilang babae pa ang lumapit sa kanya ay kaya nya yan....ang importante ay nagpa-practice sya ng safe talik. Inayos nya ang pantalon at umupo sa sofa.Napagod cya sa ginawa nila ni Alice.Masyado kasi itong wild.Bakit kasi ganito ang papel nya sa mundo?Ang magpaligaya ng mga babaeng tigang!Natawa cya sa mga naiisip. Naalala nya ang mukha ng sekretarya nya kanina.Aliw na aliw cya habang pinagmamasdan itong pinupulot ang lahat ng papel na naka-kalat,hindi na nito alam kung ano ang uunahing gagawin.Natawa sya Nakita nya din ang panti nito,kakaiba ang naramdaman nya kanina ng masilip ang panti ng dalaga.Madami naman cyang nakitang puki pero bakit parang ang puki ng sekretarya nya ang gusto nyang makita?Saka ang suso nitong tayo-tayo!...parang hindi pa nalamas ng lalaki...Ah Lintik! Bigla cyang nakaramdam ng init...panti palang ang nakita nya pero bakit ang lakas na ng epekto nito sa kanya?Maganda din ang sekretarya nyang si Jonie,fresh graduate ito,halatang wala pang karanasan sa pag-ibig.Sa tantiya nya ay 24 palang ito. Four months palang ang dalaga bilang sekretary nya at masasabi nyang very efficient ito sa work.Dati nilang OJT si Jonie. Inabsorb ng kompanya nga ang dalaga dahil Summa cum Laude ito nung grumaduate sa college.Kung bibitawan pa nya ay siguradong pag aagawan ito ng ibang kompanya. Ibang-iba din ito sa mga naging sekretarya nya dati.Lahat kasi ng naging sekretarya nya ay inaakit cya.Isa sa mga gusto nyang maging sekretarya ay maganda,mestiza at seksi.Gusto nyang maganda lagi ang nakikita habang nagta-trabaho,mas ginaganahan cya kapag ganun...at pasok na pasok si Jonie sa mga requirements nya na yun. Ang pinagkaiba lang ni Jonie sa mga naging sekretarya nya ay matalino ito.Ang iba kasi ay puro katawan lang at walang utak.Hindi rin ito nagpapakita ng ano mang pagka gusto sa kanya.Pure work lang ang dalaga kaya feeling nya ay wala itong interes sa kanya.Ito lang ata ang babaeng hindi nahuhumaling sa kagwapuhan nya.Alam nya iyon kasi hindi man lang ito kinikilig habang kausap cya.Bagkus ay parang takot pa nga ito sa kanya.Ahhh!bakit nga ba si Jonie ang iniisip nya eh kakatapos nya lang makikipag-niig kay Alice? Sumilay ang ngiti sa labi nya.Parang gusto nya tuloy tuksuhin si Jonie.May naisip cyang kalokohan...Naaaliw cya habang inaalala ang mukha nito kanina.Ang cute kasi ng dalaga.Tumayo sya at pumunta sa desk nya.Tinawagan nya ito sa intercom. "S-sir may kailangan po kayo?"Nag-aalangang sagot ng dalaga.Parang may takot na naman sa boses nito. "Pasok ka sa office ko..."Utos nya.Seryoso ang boses nya habang kausap ang dalaga. "Lintik!"Narinig pa nyang pabulong na sambit ng dalaga.Lalong natawa sya sa isip.Maya-maya pa ay kumatok ito ng dalawang beses. "Pasok!"Sigaw nya.Pagpasok ng dalaga ay hindi ito makatingin sa mata nya,nakayuko lang ito. "Ahm Sir my kailangan po ba kayo?"tanong ni Jonie habang hawak ang ballpen na halos mabali na sa kakalapirot nito...hindi ito mapakali. "Itatanong ko lang kung bakit kanina hindi ka kumatok kung marunong ka naman pala kumatok?"Seryosong tanong nya kay Jonie.Gusto nyang makita ang expresyon ng mukha nito. "Ah eh Sir,hindi ko po kasi akalain na andito ba si Ms.Alice sa loob ng opisina nyo"Mukhang takot na takot na naman ito sa kanya.Hindi ito tumitingin sa mata nya.Patuloy lang itong naka yuko.Gusto nya nang tumawa ng malakas.Aliw na aliw cya sa dalaga...napaka inosente nito. "Hmmm...."tumango lang cya bilang sagot sa dalaga."So kamusta naman ang performance ko kanina?" "Sir???"Napangiti sya sa reaksyon ni Jonie.Nagulat ito sa tanong nya.Ang cute talaga ng pagka inosente ni Jonie "Wala..next time kumatok ka muna para hindi ka maalangan palagi." "Y-yes sir...May iuutos po ba kayo?" "Wala naman..." "S-sige po Sir labas na ako." Sinundan nya ng tingin ang paglabas nito sa opisina nya.Halos madapa na ito sa kakamadali makalabas lang doon.Napahalakhak cya ng wala na si Jonie.Mas natutuwa pa ata cya kay Jonie kesa sa ginawa nila ni Alice. MARIA LEONORA GOMEZ: Hapong hapo cyang lumabas sa office ng boss nya.Paano kasi nakita nya kanina na may kaulyawan ito sa opisina.Bad trip kasi bakit hindi nya naisipang kumatok!Haaay.. Sa dinami-daming babaeng pumupunta sa office nila ay first time nya lang nakakita ng ganun.Para tuloy cyang nakapanood ng live scandal!Ang ingay pa ng babaing yun....Akala mo naman ay kinatakay! Well,hindi nya namam ma-judge ang babae...wala pa naman cyang experience sa pakikipagtalik kaya hindi nya alam kung bakit maingay itong mga babae kapag ginaganun! Umupo cya sa desk nya.Executive secretary siya ni Kenneth Enriquez.Isa ito sa mga pinaka mayamang tao sa Pilipinas.Ito ang nag mamay-ari ng mga malalaking subdivision sa iba't ibang parte ng bansa. As an executive secretary,sya ang pinagkakatiwalaan nito sa lahat ng mga schedules ng binata,kasama na doon ang pang babae nito. Babaero ang boss nya....Na saksihan nya lahat ng iyon dahil cya ang nag-aayos ng schedules nito sa mga bawat babae na gusto nitong makapiling.Sinisigurado nya na hindi magka hulihan ang mga babae ng boss nya.Wala naman itong exclusive girlfriend,ayaw nito ng commitment. Matangkad,pogi at matipono si Ken kaya madaming babaeng gusto maging boyfriend ito pero wala ni isa sa mga babae nito ang serious girlfriend....lahat ito ay panandalian lamang.Playtime lang kung baga.Kapag nagsawa ito ay basta-basta nalang nito itatapon na parang basahan. Bakit kasi ang kati-kati ng boss nya?Hindi ba ito nakokontento sa isa?Saka kawawa naman ang mga kabaro nyang mga babae!...pinaglalaruan lang ng isang lalaking katulad ng boss nya! Sabagay hindi nya naman masisi si Sir Ken kasi ang mga babae naman ang naghahabol dito.Pero kahit pa!Hindi ito dapat nag te-take advantage sa kahinaan ng mga babae! Kaya ako,hinding hindi ako mafa-fall sa boss ko na yan!Gwapo at macho at mayaman at....Ayy anu ba yan!akala ko ba hindi ka ma fa-fall?bakit kinikilig ka hahang dini-discribe mo ang manyakis mong boss!Erase erase!galit nya sa sarili.Nagring ang landline sa desk nya kaya bumalik cya sa huwisyo. "Hello,good morning Enriquez Builders?" "I would like to have an appointment with Mr.Ken Enriquez." "May I know who's on the line mam?" "Ann Valdez." "Give me a minute Mam.I'll just check on Mr Enriquez's schedule. Nilagay nya sa table ang telepono at pumunta sa opisina ng boss nya.Pag mga ganitong babae kasi ang tumatawag at nagpapa-appointment ay alam nya na ang pakay ng mga ito,hindi naman talaga business ang habol ng mga to....Nagpapa"kwan"lang sa boss nya!Ay ano ba yan!Iwinaksi nya sarili sa mga maduduming naiisip. Kumatok muna cya bago pumasok.Baka may kababalaghan na namang ginagawa ang boss nya doon. Nang hindi ito sumagot ay muli cya kumatok at sumigaw."Sir pasok po ako!"Saka nya binuksan ang pinto.Nasa table lang pala ito busy sa laptop.Hindi man lang cya sinagot kung pwede cya pumasok o hindi. "Sir,nagpapa-appointment si Ms.Ann Valdez..ano po sasabihin ko?" "Sir…...."Tawag nya ulit dito,parang hindi kasi cya narinig.Masyadong busy ito sa ginagawa sa laptop. “What is it?”Pasigaw na tanong nito sa kanya,napatalon tuloy cya.Mukhang magkaka nerbyos pa ata cya dito sa boss nya.Kanina lang ang okay ito...ngayon naman ay galit!May sayad na ata ang boss nya...Natuyuan na ata ito ng utak sa dami ng babaeng nakaniig nito. Yun din ang rason kaya bawal cyang magkamali sa trabaho dahil kung hindi ay sangkatutak na sermon ang matatanggap nya.Sala sa init,sala sa lamig kasi ito.Pabago-bago ng emosyon. "A-hm nagpapa appointment po si Ms Ann Valdez.Kelan daw cya pwedeng pumunta?" “Ok..mamaya 3PM.”Hindi na ito nag aksaya pa na tapunan cya ng tingin.Naka tutuk pa din ito sa laptop. "Ok sir..."Yun lang ang tanging nasagot nya saka tumalikod na at dali-daling lumabas sa office.Baka kasi mabuntungan pa ulit cya galit nito. Matindi ang takot niya sa kaniyang striktong boss. Kung hindi niya sana kailangan ng malaking halaga para sa operasyon ng kaniyang ina dulot ng cancer, matagal na siyang nag-resign. Ang plano nya ay mang-empleyo lang muna sa ibang kompanya katulad ng kay Sir Ken pagkaptapos kapag makapag-ipon na cya ng malaki ay plano nyang magpatayo ng sariling kompanya na cya mismo ang magpapatakbo. Aaminin nya malaki ang swledo na natatanggap nya sa kumpanya ni Sir Ken.First job nya iyon,Summa cum Laude sya pagka graduate ng college as Business Management kaya hindi mahirap para sa kanya ang mag hanap ng trabaho. Sa kompanya ni Sir Ken cya nag OJT,madaming kompanya ang gusto cyang i-hire pero pinili nya ang kompanya ni Sir Ken dahil kahit papaano ay may mga kakilala na cya doon. "Hello Ms Valdez?"sambit nya nang kunin ulit ang telepono. "What took you so long?"singhal ng babae sa kanya. Matagal nga cya kasi naman ang boss nya matagal din sumagot sa opisina."Sorry about that Mam.Chinek ko pa kasi ang schedule ni Sir..."pagsisinungaling nya. "Ang sabihin mo tatanga-tanga kang sekretarya!"muling singhal nito sa kanya. Nagpanting ang tenga nya!Gusto nya din sagutin ang babae na at least cya hindi nagpapakamot sa boss nya!Naku kung hindi lang talaga cya makapagtimpi baka hindi pa nya bigyan ng appointment ito sa boss nya! "Your appointment will be on 3PM later...that would be all mam?"mahinahon na wika nya sa kabilang linya.Hindi na cya sinagot nito,binagsakan pa cya ng telepono. “Bwisit! Nakakairita ang babaeng iyon!” Huminga siya ng malalim; ayaw niyang masira ang araw niya dahil dito. Nang makakalma na siya ng kaunti, lumabas siya ng opisina at nagpunta sa company cafeteria.Wala masiyadong tao sa cafetaria dahil ala una na ng hapon. Halos lahat ng empleyado ay tapos na mag-lunch break. Dalawang set ang binili nyang lunch,ang isa ay para sa kanya at ang isa naman ay para sa Boss nya.3 cups of rice ang binili nya,isa para sa kanya at dalawa para sa Boss nya.Alam nyang kulang ang 1 cup of rice dito dahil nakipag bakbakan ito kanina.Beef broccoli naman ulam na pinili nya. Bumili na din cya ng dalawang leche flan para panghimagas nila.Hindi nya alam kung mahilig ang Boss nya sa sweets pero kasi cya ay parang hindi kompleto ang pagkain kapag walang dessert.Mabuti nga at hindi naman cya tumataba dahil sa katakawan nya sa sweets. After nyang bumili ng lunch para sa kanila ay bumalik na cya ng office.Iniwan na nya si Fe doon,sa cafeteria na ito kakain. Nang makarating na cya sa opisina ay pinatong muna ang pagkain nya sa table nya saka pumunta sa opisina ng boss nya dala-dala ang pagkain na binili nya para dito.Kumatok muna cya bago pumasok....mahirap na baka may makita na naman cya. "Pasok!"sigaw ng boss nya mula sa loob. Binuksan nya ang pinto at pumasok.Naka tutuk pa din ito sa laptop."Sir binilhan na kita ng lunch....nakalimutan mo ata kumain."Nag angat ito ng tingin...tiningnan muna cya nito mula ulo hanggang paa..nahiya cya bigla,baka my dumi sya sa mukha. "Sir?...."pukaw nya dito. "Thank you Jonie...nakalimutan ko nga 1 PM na pala....kaya pala masakit na ang tyan ko.I was about to go out para mag lunch pero dahil binilhan mo na ako ay di nako lalabas...thank you."wika nito sa kanya saka inabot ang pagkain. Seryoso pa din ang mukha ng boss nya.Ewan ba nya bakit nagkaka-crush ang mga babae dito eh parang dragon kaya ito kung magalit!...Or baka sa kanya lang.Lumabas na cya ng office pagkatapos nyang maibigay ang food. Haaay hindi talaga cya makahinga ng tama kapag nasa loob ng office ng boss nya o kapag malapit ito sa kanya...parang hinihigop kasi nito ang lahat ng oxygen. Napatalon cya ng biglang nagring ang intercom nya."Sir,may ipag-uutos po ba kayo?"sagot nya....ito lang naman ang naka connect sa intercom nya. "Dito ka na kumain sa loob wala ako kasama eh.nakaka-bored kumain mag-isa..."wika nito sa kanya. "Ah eh....wag na ho,madami pa kasi akong trabaho dito sa desk ko."pagdadahilan nya. "Di ba nga lunch time?After lunch mo na gawin yan,and thats an order!" "O-ok sir...."wala na cyang magawa.That's an order daw eh!Dala-dala nya ang lunch na binili saka pumasok sa loob ng office.Gusto nyang magreklamo pero wala naman cyang magagawa. Umupo sya sa coffee table.May pangdalawahang chair doon...doon nalang cya kakain para medyo malayo sa boss nya,nakaupo kasi ito sa desk nito at nag sisimula ng kumain. Binuksan na nya ang pagkain nya at magsisimula na dapat kumain ng biglang lumapit ito sa kanya dala-dala din ang lunch nito saka umupo sa tabi nya.Hindi na naman cya makahinga...Nawawalan na naman cya ng oxygen.Di kaya may hika cya?Pa-check-up na kaya cya? "Dito nalang din ako kakain....Pinapasok nga kita dito para may kasabayan ako eh...tapos ang layo naman ng upuan mo sa akin!"Reklamo nito sa kanya. "Sorry po...."Yun lang ang tanging nasambit nya.Pinag patuloy na nito ang pagkain.Sya naman ay hindi pa nakasubo kahit isa....nahihiya kasi cya. "Nahihiya ka ba sa akin Jonie?O natatakot?" "Ahm...hindi naman Sir....naiilang lang cyempre boss po kita..." "Kumain ka na kung hindi ay ubusin ko yang pagkain mo....gutom pa naman ako!"Naubos na nito ang isang cup ng rice..Mabuti pala at 2 cups ang binili nya dito kung hindi ay mabibitin talaga ito. "Ah eh...gusto mo Sir sayo na lang?Hindi naman kasi talaga ako gutom...."pagsisinungaling nya. "I'm just joking...kain ka na!"simpleng sambit nito sa kanya. Kahit nahihiya ay pinilit na din nyang kumain.Kinuha nya ang kutsara at tinidor.Dahan-dahan nyang hinihiwa ang beef pero hindi kaya iyon kapag dadahan-dahanin nya.Sinulyapan nya ang Boss...walang tigil ito sa kakakain.Parang wala naman ito pakialam sa kanya kaya kumain na din cya.Kanina pa din kasi talaga cya gutom. Kahit hindi masyadong masarap ang luto sa cafeteria ay nagiging masarap na iyon sa panlasa nya lalo na't gutom cya.Pero mas masarap pa din ang luto nya kesa sa cafeteria.Sa isip nya. KENNETH POV: Pasimpleng pinagmamasdan nya si Jonie habang kumakain.Magana itong kumain kaya nakapagtataka kung bakit hindi ito tumataba.Napansin nyang mahilig din ito sa sweets.May leche flan pa itong dala para sa kanya.Actually hindi cya mahilig sa sweets pero dahil dala ito ni Jonie para sa kanya ay kakainin nya. Kilig na kilig cya ng dinalhan sya ng pagkain ng sekretarya nya.Hindi nya lang pinapahalata pero naa-appreciate nya iyon.Parang wala lang naman ito sa dalaga pero malaking bagay na iyon sa kanya. "Nga pala Jonie,ilang months ka na pala dito sa office?"pagbasag nito ng katahimikan sa pagitan nila. "4 months na Sir...pagka graduate ko ay dito agad ako nakapag trabaho sa kompanya mo.Dito din kasi ako nag OJT." Nakikinig lang cya sa dalaga na kunyari ay hindi nya alam."Balita ko ay Summa com Laude ka daw?"Napayuko ito...tila nahihiya. "Opo Sir....." "Matalino ka pala kung ganun?Swerte ko naman at sa akin ka napunta!....Este dito ka nakapagtrabaho...Galingan mo ha,kapag nakita ko ang work ethics mo ay tataasan ko sweldo mo para hindi ka ma-pirate ng ibang kompanya." "Naku Sir wag na ho!Malaki na po ang sweldo ko para sa isang fresh graduate na tulad ko." "Bakit ayaw mo ng increase?You deserve it dahil you graduated with flying colors!" "Ahhhh gusto Sir!..."biglang sagot nito. "Yun naman pala eh hahaha.."Sa lahat ng mga babaeng nakakasama nya ay ngayun lang ata cya nakatawa ng ganito kalakas at sa sekretarya pa nya. "Ilang taon ka na pala?"tanong ulit nya ulit dito.Alam nyang nahihiya at naiilang ito sa kanya kaya kinakausap nya ito ng kinakausap para mawala ang hiya nito sa kanya. "24 po..." Lintik ang layo pala agwat namin!30 na kasi cya...sa isip nya.Habang tumatagal ay gusto nya ang personality ng serectary nya.Ngayun lang sila nakapag-usap ng ganito.Palagi kasi itong ilag sa kanya.Matalino ito....may sense kausap. Pasimpleng tinitingnan nya ito habang kumakain..nahihiya ito sa kanya,ramdam nya iyon.Maliit kasi ang subo nito sa pagkain.Pero kapag hindi naman cya nakatingin ay malaki naman ito sumubo.Gusto nyang matawa pero pinigilan nya. Kasalukuyan na itong kumakain ng dessert.Kanina pa dapat cya tapos pero dinahan-dahan nya na din ang pagkain para hindi ito mailang sa kanya kapag mag-isa nalang itong kumakain.Tila sarap na sarap ito sa pagkain ng leche flan..Gumagalaw-galaw pa ang ulo ito habang sumusubo.Lihim cyang napangiti.Ang cute kasi nito...parang bata. "Sir labas na po ako ha,mag aalas-tres na pala.May meeting po kau with Ms.Ann Valdez." Akmang tatayo na ito ng pigilan nya."Cancel mo nalang yun,tinatamad nako eh.Mas gusto ko pang makipag-usap sayo kesa humarap sa babaeng yun."Biro nya dito pero hindi ito tumawa...napahiya tuloy cya,baka sabihin nito na feeling close cya. "Ah eh Sir baka po pagalitan ako ni Ms.Ann?" "Bahala ka na mag-alibi basta cancel my appointment to her..." "S-sige po sir..."Alanganing sagot nito. Lumabas na si Jonie at tinawagan si Ann.Alam nyang pagagalitan ito ni Ann pero wala na cyang magawa,ayaw nyang masira ang mood nya.Ang gusto nya ay si Jonie lang ang babaeng makikita ng mga mata nya sa araw na yun. Mag-isa nalang siya sa office.Natutuwa cya sa dalaga,masarap ito kausap...may sense...alam mong hindi bobo.Ilang sandali lang silang nag-usap ay parang naging interesado na cya sa babae.Pero nakikita nya sa mata nito na wala talaga ito pagtingin sa kanya.Boss lang talaga ang turing nito sa kanya kahit pa nagpapahaging na cya dito. Na-curious tuloy cya...gumana na naman ang kapilyuhan nya...parang gusto nyang gawing project si Jonie...make her fall in love with him!Napangiti cya sa mga naiisip. Pero nag-aalala din cya baka kasi umalis ang dalaga kapag ginawa nya iyon at ayaw nya mangyari yun!Jonie is an asset to him...kapag umalis ito sa kanya ay siguradong makakahanap agad ito ng trabaho at pag-aagawan pa ng ibang kompanya. Ah Lintik...pagpapalaglag mission!!!hindi nya pwedeng paglaruan ang dalaga.Sa iba nalang sya maglalaro!!!Nalungkot tuloy cya bigla sa desisyon nya. Dahil kinancel nya ang appointment with Ann ay wala na cyang ginagawa sa office.Nakatingin na lang cya sa labas,naka glass kasi ang buong wall ng kanyang office...nakikita nya ang mga tao sa labas pero hindi cya nakikita ng mga ito sa loob.Nakamasid lang sya sa mga ginagawa ni Jonie.Mahinhin kumilos ang dalaga,napakalambot nito....babaeng babae.5'5"lang ata ang height nito,cya naman ay 6 footer..Hmmm its ok,I like petite woman.parang masarap alagaan....sambit nya... Ah ano bang pinagsasabi nya?Hindi nga pwede si Jonie di ba???pagpapalaglag mission!!!Nakita nyang nag-aayos na ito ng mga gamit,pinapasok na ang mga gamit nito sa bag,tiningnan nya ang oras,5:30 na pala...malamang ay uuwi na ang babae.Dalidali na din cyang nag-ayos at lumabas ng office. "Oh Jonie bakit andito ka pa?5:30 na ah?"kunwaring tanong nya. "Ah may tinapos lang po...pauwi na din po ako Sir." Natawa cya sa sarili.Syempre alam nyang pauwi na ang dalaga!....kanina pa kaya nya ito pinagmamasdan! "Sakto!kung gusto mo sumabay ka na sa akin...pauwi na din ako..."wika nya.Ang galing nya talagang artista! "Ay wag na Sir...may dadaanan pa kasi ako..." "Saan naman yun?ihahatid kita..."Minsan naiinis na cya dito sa babaeng ito...hindi talaga effective ang charisma nya sa dalaga.Kung ibang babae siguro ay nagkukumahog na iyon na sasama sa kanya. "Wag na po...baka out of way sayo." "Saan nga?Paano ko malalaman na out of way kung hindi mo sasabihin?"Tila nawawalan na din cya ng pasencya sa dalaga at napalakas ang boses nya. "Sa Mendez hospital po..."Nahihiyang sagot ni Jonie sa kanya. "Sakto may pupuntahan din ako banda doon,sabay ka na sa akin..."Lihim cyang napangiwi...ang lousy na mga'the moves'nya!Bakit ba kasi nya ginagawa ito?Di ba nga pagpapalaglag mission na si Jonie sa kanya?Off limits na ang dalaga!!!Haaay bahala na....eh sa gusto nya eh! "Sure ka Sir?Baka nakakahiya..." "Hindi...tara na baka matraffic pa tayo."Nagpatiuna na cya sa paglakad para hindi na ito maka hindi pa sa kanya. JONIE POV: Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe.Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital.Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya.Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay,sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya,mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa.Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya.Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!"pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir...tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator.May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok.Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok.Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya.Pasimple nya itong tiningnan...parang wala lang naman ito dito...Baka nagpapaka gentleman lang. Haaay.masyado kang over reacting Jonie!Nag papaka-gentleman lang ang Boss mo...wag mo bigyan ng malisya!saway nya sa sarili. Wala silang pansinan habang nasa elevator.As usual hindi na naman cya makahinga...inuubos na naman ng boss nya ang oxygen sa loob ng elevator. "Are you ok?bakit parang hindi ka pamakali?" "Ah eh....wala po Sir...naiihi lang.Joke lang!" "Hahaha....nakakatawa ka talaga." First time nyang nakita ang boss nya na tumawa sa joke nya.Marunong din pala itong tumawa?Nang nasa parking na sila ay sumakay sila sa Ferrari red na sasakyan ng boss nya.Isa lang ito sa mga napakadami nitong sasakyan.Halos iba-iba ang kotse na ginagamit nito araw-araw. "Ano nga pala ang gagawin mo sa ospital?May sakit ka ba?" "Ah wala po...bibisitahin ko lang ang mama ko." "Why?ano nangyari sa mama mo?" "May cancer po cya.naka-admit cya sa ospital...naka schedule po cya for chemo. "Ohhhh...."tanging sagot nito sa kanya. Wala na sila pansinan habang nagba-byahe.Mabilis lang sila nakarating sa ospital dahil may mga short cut itong dinaanan.Akala nga nya kung saan na cya dadalhin nito,hindi nya kasi kabisado ang mga daan na dinadaanan nito. "Ah Sir thank you ha...mauna na po ako."Paalam nya ng makarating na sila sa parking ng hospital. "No...I want to go with you..." "Ay hindi na po kailangan!Nakakahiya!"Hinatid na nga cya sa ospital pati ba naman sa kwarto ng Mama nya ay uhahatid pa cya? "No,I insist...saka tigilan mo na ang kaka'Po'mo sa akin bata pa ako,kayang kaya ko pang hanggang 10 rounds." "Ano po yun Sir?" "Ahh...wala!" ******************* KEN POV: Kahit anong pigil nya ay hindi nya taalga maiwasan na magpahaging kay Jonie.Natural na sa kanya ang pagka pilyo kaya kusa nang lumalabas iyon sa bibig nya.birhen pala ang secretary nya kaya wala ito alam.Ang sarap tuloy paglaruan ang mga ganitong inosenteng babae... pagpapalaglag mission!!!pagpapalaglag mission!!sigaw na naman ng utak nya.Pinapaalala nito na off limits ni Jonie."Lintik!!!"napa mura cya.Nagulat si Jonie sa kanya.Napalakas pala ang pagmura nya "Ayy sorry....hindi ikaw ang minumura ko...may natapakan lang ako kaya nagulat ako."Pagdadahilan nya.Tumango lang ito sa kanya. Pumasok na ito sa ospital.Ramdam nyang nahihiya ito dahil nakasunod cya.Pasimpleng tinitingnan nya ito habang naglalakad.Ang ganda ng kurbada ng katawan nito....payat pero mabalakang.Napansin nyang malaman din ang suso nito.Nakikita nya iyon kapag medyo mababa ang pagka V-leeg ng suot na blouse nito...naramadaman nyang gumalaw si manoy.... Lintik Lintik Lintik!....pagpapalaglag pagpapalaglag pagpapalaglag!hindi ka pwede tayuan dito!Nakakahiya!..Nasa ospital ka pa man din!Galit nya sa sarili. "Ahm Jonie?"tawag nya sa dalaga,nilingon cya nito.Pasimpleng tinabuhan nya ang harapan nya.Baka mapansin nito ang galit na si manoy. "Ano ang room ng mama mo?susunod nalang ako doon...mag CR lang ako sandali" "Ah ok Sir....room 208 po si Mama." "Ok I'll be there...."sambit nya saka tumalikod at naghanap ng CR.kakalmahin nya muna ang sarili bago puntahan ang dalaga.Bakit kasi kung ano-ano ang mga iniisip nya?sinabi ng pagpapalaglag eh!Tigas din kasi ng ulo eh ayan tuloy tinigasan ka!!!galit ng utak nya sa kanya. Nang maramdamang ok na cya ay saka sya lumabas ng CR at pumunta sa room 208.Naabutan nyang kinakausap ng doctor si Jonie.Tulog ang mama nito,payat na ito pero halatang maganda noong kabataan nito.Dito nagmana si Jonie sa ganda pero morena ang mama nito,hindi katulad ni Jonie na mestiza.Malamang ay foreigner ang papa ni Jonie..Saan kaya ang papa ni dalaga?tanong nya sa isip.Pagkatapos makipag usap ng doctor kay Jonie ay umalis na ito. "Kamusta ang mama mo?"tanong nya dito...nakatulala lang kasi ito....Mukhang paiyak na.Ayaw nya naman hawakan ito at i-comfort,baka lalo mailang ito sa kanya.Kanina pa nga lang nung nasa elevator sila ay napaiktad pa ito ng hinawakan nya sa bewang...nagkunyari nalang cyang hindi nya iyon napansin para hindi ito lalong mailang. Hindi cya sinagot nito...parang walang narinig.Nakatingin lang ito sa mama nito."Ate!..."tawag ng isang babae na naroon din kay Jonie.Baka kamag-anak nya ito...may resemblance ang dalawang babae pero mas maganda pa din si Jonie. "Bakit?...." "Sino po cya?"Tanong nito sabay turo sa kanya. "Ay boss ko pala si Sir Ken....Sir pinsan ko po si Bebe...cya po ang nag babantay kay Mama habang nasa trabaho ako."Pakilala nito sa kanya. "Hi bebe..."bati nya dito.Kinilig naman ito ng binati nya.lihim nalang cyang natawa. "Bebe ikaw na ang bahala dito kay mama ha.Uuwi muna ako,babalik nalang ulit ako bukas." "Ok ate.dalhan mo ako pasalubong ha?" "Anu ba gusto mo?" "Jabee..."nakangiting sambit nito.Jolibee ang ibig sabihin nito pero ginagaya ang mga bata sa jabee ang tawag. "Mag order ka na jan sa app...eto pambayad."Inabutan ito ni Jonie ng 500.Tuwang tuwa naman ang pinsan nito. "Sige na...alis na kami ha...." "Bye ate....bye boss pogi!..."Pinandilatan ito ng mata ni Jonie...baka nahihiya sa inakto ng pinsan nito. "Pasencya ka na sa pinsan ko Sir.pilya lang talaga yan....tara na po?"Nginitian nya naman ito at tinanguan.. JONIE POV: Nagpatiuna na naman cya sa paglakad.Iniisip nya ang sinabi ng doctor.kailangan ng operahan ang mama nya sa lalong madaling panahon para maiwasan ang pag kalat ng cancer sa katawan nito. Kailangan nya ng malaking halaga.1 milyon ang hinihingi ng doctor sa kanya!Saan naman sya kukuha ng ganun kalaking pera!Wala pa nga sa kalahati ang ipon nya.Kung sana ay wala iyong maintenance ay siguro malaki-laki na ang naiipon nya.Bukod kasi sa pang oopera ng Mama nya ay kailangan nya din ng budget para sa maintenance nito. Kahit pa patayin nya ang sarili sa pagtatrabaho at pagluto ng ulam araw araw ay hindi pa din kaya punuin ang 1 milyon.Saka pagod pagod naman ang katawan nya.Baka pati cya ay ma-ospital na din sa kakahanap ng pera.Naiiyak nalang cya..pasimpleng pinahid nya ang luha nya. "Hey anything wrong?"tanong ng boss nya.Malamang ay napansin nito ang pananahimik nya at ang pasimpleng pagpahid nya ng luha. "Ah wala po sir...."pagsisinungaling nya.Nakakahiya at nakita pa cya ng Boss nya sa ganoong sitwasyon. Nang makalabas na sila ng ospital ay nag paalam na cya sa boss nya. "Salamat sa paghatid Sir ha...dito nalang po ako mag aabang ng jeep...."balak nya sana mag grab pero sayang din ang pera na pambayad.Pandagdag pa yun sa ipon nya para sa operasyon ng mama nya. "Mahihirapan kang maka uwi nyan...kita mo punuan ang mga jeep?Sumabay ka na sa akin,ihahatid na kita..."alok nito sa kanya. "Naku wag na po Sir!Nakakahiya na talaga! Saka may pupuntahan ka pa malapit dito di ba?" Sandaling napa-isip si Ken..Oo nga pala,yun pala ang alibi nya kanina para pumayag si Jonie na ihatid nya sa ospital. "Ah eh...wala na....tumawag na ang ka meeting ko dito,bukas nalang daw kami mag kita..."pagsisinungaling nito. "Ganun po ba..." "Tara na...ihahatid na kita."sambit ng boss nya.Nagpatiuna na din ito sa paglakad papuntang parking kung nasaan ang sasakyan nito.Hindi na tuloy cya naka hindi.Tinalikuran na cya at naunang sumakay ng kotse. Nahihiya man cya pero sumakay na din.Mahihirapan talaga cya makasakay...Friday pa naman ngayun at araw ng swedo. "Saan ba ang sa inyo?"tanong nito sa kanya ng makasakay na cya. Wala sa sariling binigay nya ang adress ng bahay nya..Iniisip pa din ang sinabi ng doctor kanina. "What happened Jonie?Ano ang sinabi ng doctor tungkol sa kalagayan ng mama mo?" Humikbi sya....ang bigat na kasi ng nararamdaman nya...Bakit kasi wala cyang tatay at mga kapatid?Solo nya lang tuloy ang problema. "K-kailangan daw operahan si Mama.Malaking halaga ang kailangan.Konti palang kasi ang ipon ko,kailangan na daw kasi pigilan ang pagkalat ng cancer sa katawan nya...."tumutulo ang luha na kinukwento nya sa boss.Hindi nya alam kung bakit cya napa-kwento dito....siguro dahil kailangan nyang ilabas ang sakit ng dibdib nya. "Magkano ba kailangan?" "Isang milyon daw po..." "I will give you 1 milyon."Simpleng sabi lang nito sa kanya habang nagda drive. "Naku wag po Sir!Hindi po ako tumatanggap ng abuloy....nakakahiya!!!"utal-utal na tanggi nya. "Hindi ito abuloy...tulong ko sau." "Kahit na Sir!hindi ko kayang bayaran yan sayo!" "Maliit na halaga lang sa akin ang isang milyon." "Oo nga Sir pero hindi ko pa din kayang bayaran yun..."Kahit pa kailangan nya ng pera ay hindi naman cya basta basta lang tatanggap sa boss nya.Hindi cya ganoong tao. "Edi bayaran mo ako sa paraang gusto ko!" Napatingin sya sa Boss nya."P-paano po Sir?" "I'll give you 10 million....be my lover for 3 months." "What!"Napalakas ng boses nya. "Ayaw mo ng abuloy di ba?Ayaw mo din na na tulungan kita,kaya bayaran mo nalang sa paraan ng gusto ko.10 million for your body.Alam ko birhen ka pa kaya kulang ang isang milyon.Gagawin ko sampung milyon pumayag ka lang."Normal lang ang pag sabi nito sa kanya.Parang nanghihingi lang ito ng tinapay.Pero hindi ba nito alam ang kapalit ng hinihingi nito?Buhay at kinabukasan nya ang nakasalalay dito!Masisira ang pagkatao nya kapag pumayag cya! "Pero Sir hindi po ako ganung babae!"Pilit nyang ipinapaintindi dito na iba sya sa mga babaeng nagkakandarapa dito...Iba cya! "Alam ko...kaya nga nagustuhan kita eh.Alam kong iba ka sa mga babaeng pumupunta sa office ko." "P-pero Sir....hindi ko po kaya ang ipapagawa mo sa akin."Hindi nya lubos maisip kung bakit sya nito inalok ng ganun?May nagawa ba cyang pagpapakita ng motibo sa boss nya para gawin nito iyon sa kanya?Sa pagkaka-alam nya ay wala naman.Maingat pa nga cya sa mga galaw nya kapag kaharap ang Boss dahil alam nyang maloko ito sa mga babae.Ayaw nyang matulad sa kanila. "Pag-isipan mo....Para sa Mama mo.Kung ayaw mo ay hindi kita pipilitin." Napayuko cya...hindi nya akalain na ooferan cya ng boss nya ng indecent proposal..Kahit pa wala pa cyang ginagawa ay parang napakababa na ng tingin nya sa sarili nya.Pero paano naman ang Mama nya?papayagan nya bang mamatay nalang ito dahil sa prinsipyo nya?Bubuhayin ba sila ng prinsipyo nya?Lintik!ano ang gagawin nya? Wala na silang pansinan buong byahe.Wala cyang masabi at malamang ay wala na din itong sasabihin sa kanya.Nasabi na nito lahat ang gustong sabihin...nasa kanya nalang ang desisyon.Sa kakaisip nya ay hindi nya namalayan na nasa harap na sila ng bahay nya.Tumigil ito sa harap ng gate nila. "Pag isipan mo Jonie.I want your answer tomorrow morning.Kung hindi ka tatawag bukas ay ibig sabihin hindi ka pumapayag."Sambit nito sa kanya.Hindi pa din ito tumitingin sa kanya...nasa harap lang ito nakatingin.Hindi nya din naman kayang harapin ito ng mata sa mata. Dahan-dahan cyang lumabas ng kotse...walang salitang lumabas sa bibig nya.Kahit nga magpasalamat dahil sa paghatid nito sa kanya ay hindi nya nagawa. Nang makalabas na cya ay tinapunan muna sya nito ng tingin...Nag tama ang kanilang mga mata.Ewan lang pero nakikita nya sa mga mata nito ang pagsusumamo na sana ay pumayag cya sa proposal nito.Ilang segundo pa silang nagka tinginan bago nito ulit paandarin ang makina at nagdrive na palayo sa kanya... KENNETH POV: Lintik!napamura si Ken...wala sa plano nya ang alukin si Jonie ng ganun.Di ba nga off limits si Jonie?Yan ang sabi ng utak nya pero sabi ng puso nya gusto nya ang dalaga.Gusto nya lagi itong nakikita...gusto nya ito lagi sa tabi nya. He wants her...hindi lang bilang sekretarya,gusto nya itong maging kanya!Gusto nya ito ang pagpapa-init sa kanyang kama. Sana ay pumayag si Jonie...kung hindi ay wala na cyang mukhang maihaharap pa sa dalaga.Isang malaking sampal iyon sa kanya!Hanggang bukas ng umaga lang ang palugit nya dito.Ayaw nya na pinaghihintay cya ng matagal. Sa kakaisip nya sa dalaga ay hindi nya namalayan na nasa harap na sya ng gate nila.Pinagbuksan cya ng security guard saka pinasok nya ang sasakyan sa parking. "Good evening po seniorito...kakain po na kayu ng dinner?"Tanong ni Aling Meding na kasambahay nya ng salubungin sya nito. "Hindi na ate...hindi ako gutom." Dumiretso cya ng kwarto,hinubad ang damit at pumunta ng banyo para maligo.Itinuon ang ulo sa baba ng shower.Hinayaan nyang mabasa ang buo nyang katawan.Inalala nya ang tagpo kanina sa office...nakita nya ang panti ni Jonie...parang gusto nyang hawiin ang panti nito at silipin ang nakatagong perlas doon."ahhh..."napaungol cya.Tumayo ang pagkalalaki nya..Lintik! Hinimas nya ang alaga nya."ohhhh...."grabi ang epekto ni Jonie sa kanya...iisipin palang nya ang dalaga ay ang laki na ng epekto nito sa kanya."ahhh...ahhhh...ahhhh..."ungol nya habang pinapaligaya ang sarili. "Jonie....."sambit nya sa pangalan ng dalaga.Lalo nyang binilisan nag pag-akyat baba sa palad nya..hanggang sa labasan cya.."aaahhhh....." Tinapos na nya ang pagligo at lumabas ng banyo..pumasok na naman sa isip nya ang dalaga.Sabado bukas...wala silang work.Sana ay tawagan cya ni Jonie.Sya ang pinaka masayang lalaki kung mangyayari yun.Humiga cya sa kama at pinikit ang mata...nakatulog cyang may ngiti sa labi at pag-asang tatawagan cya ni Jonie bukas at papayag sa alok nya. ***** Kinaumagahan ay maaga cyang nagising,tiningnan nya agad ang telepono...wala pang tawag si Jonie sa kanya. Ano ka ba?Alas singko palang ng umaga!Nagmamadali?...Galit nya sa sarili. Lumabas cya ng kwarto para magkape.Panay pa din ang silip nya sa cellphone nya...parang timang lang na naghihintay ng chat o tawag ng dalaga. Pagkatapos nya magkape ay nag gym naman cya.Alas-dyes na ng umaga wala pa din tawag ni Jonie sa kanya.Hindi na cya mapakali...umiinit na ang ulo nya.Gusto nya cya na misno tatawag sa dalaga pero wala cyang contact number nito,sa work lang silang nag-uusap. Tinawagan nya ang isa pa nyang executive secretary na si Alex.Lalaki naman ito...ito ang kasa-kasama nya sa field pag-umaalis cya samantalang si Jonie naman ang in-charge sa office kapag wala cya. "Good morning Sir,may kailangan po ba kayo?"bati ni Alex sa kanya nang tawagan nya.Malamang ay nagulat ito dahil wala naman silang pasok sa araw na yun. "Ahm..may personal number ka ba ni Jonie?"Nag-aalangan cyang sabihin iyon,alam kasi nito na hindi sya nanghihingi ng personal number ng mga empleyado."May nakalimutan lang akong ibilin sa kanya."Pagdadahilan nya. "Ano po ba yun Sir?"gusto nyo ako na po ang magsasabi sa kanya?" "No!..ako na." "Ah..okay sige po sir,I'll text you her number."alam nyang nagdududa na ito sa kinikilos nya pero hindi cya magpapahalata.Pagkababa nya ng telepono ay nakatanggap agad cya ng text galing kay Alex...number iyon ni Jonie..Lihim cyang napangiti. Dinayal nya ang telepono ni Jonie...nang magring ito ng isang beses ay agad nyang pinatay.Bigla cyang natauhan...hindi cya dapat ang tatawag kay Jonie kundi ang dalaga.Hindi nya iba-bargain ang sarili nya para sa isang babae!Si Jonie dapat ang lalapit sa kanya at hindi cya!...Kailangan cya ng dalaga kaya sigurado cyang tatawag ito sa kanya. Lintik!!!ang pinaka-ayaw nya talaga sa lahat ay ang pinaghihintay cya!Dumating na ang alas-dose pero wala talaga tawag ang dalaga sa kanya.Bigla cyang nalungkot.Natapos na ang palugit nya sa dalaga...hindi talaga cya gusto ni Jonie...masakit iyon para sa kanya. Biglang tumigas ang ekspresyon ng mukha nya.Ngayon palang cya napahiya sa babae ng ganito...at sa sekretarya pa nya!Bakit sino ba cya?galit na wika nya sa sarili.Kinuha nya ang cellphone at tinawagan si Anne,dito nya ibubuhos ang galit nya ky Jonie. "Hello Ann...are you free today?"wika nya "Hi pogi!mabuti naman at naisipan mo akong tawagan?" "Can we meet?"Sambit nya.Hindi nya sinagot ang tanong nito...kinansel nya kasi ang pagkikita nila dapat ni Ann kahapon dahil na din kay Jonie.Alam nyang susumbatan lang sya nito...Sinabi nya kung saan sila magkikita at pinatay ang telepono. Pumasok na sya ng kwarto at nagbihis.Galit pa din cya...kailangan nyang ma-divert ang atensyon nya kay Jonie.Hindi nya matanggap na binale-wala cya nito!Galit na galit cya...hindi kaya ng pride nya ang ginawa ng dalaga sa kanya.Pagkatapos nyang magbihis ay pumunta na sya ng kotse at pinaharurut iyon palayo..Pupunta sya sa meeting place nila ni Ann. Nauna na cya sa hotel kung saan sila magme-meet ni Ann.Maya-maya pa ay may kumatok na sa hotel room nya.Pagbukas nya ay si Ann iyon.Siniil nya agad ito ng halik...hindi na nya binigyan ng pagkakataon ang babae...dali-dali nyang hinubad ang damit ng dalaga... | LEARN_MORE | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&u | Philip Spicy Reading | https://www.facebook.com/61561349855790/ | 53,878 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | bioplm.com | IMAGE | 💑🔞Tumakbo siya palayo sa kanya at hinabol siya, hindi makakalipad nang walang pakpak😍💘 | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/466415300_8304120649710615_1781686687484458748_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=108&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=4f4Ox-0UA30Q7kNvgEq2JXE&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AcjY2idGo2r5mbbaktJWCD8&oh=00_AYD5CWEBLPUvNtvp34kd7GMrNZThP4exSGDLHbYO3Vs8IA&oe=675CD14D | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Philip Spicy Reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||
2,618,654 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Professional Wedding Photographer and Videographer | Capture the magic of your special day with us! 📸 Unlock 10% off now! 🔥 We offer: • Over 1000 edited photos • Free drone footage • Fast editing in just 4 weeks • Customized packages & free raw footage! Ready to freeze time? Get a quote today! | LEARN_MORE | https://bowtiewed.com/ | BowtieWeddingstudio | https://www.facebook.com/61563112303006/ | 3 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | bowtiewed.com | VIDEO | https://bowtiewed.com/ | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469864164_1150590456624985_7294823513592436224_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=110&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=Va3ZS17n3gYQ7kNvgG9th4i&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AVhIom4m2xWw9mMR0iYb9lt&oh=00_AYAugyRIXfkfQKtJko2CaW1nodOOH6-q89FvrPt0mY9ZAA&oe=675CC3BD | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | BowtieWeddingstudio | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,535 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2618534}' |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Discover Water Style Internal Martial Art | Does life’s unpredictability often leave you feeling off balance? Just as water can surge through obstacles or flow effortlessly around them, Taoist philosophy teaches that you can stay grounded and resilient no matter what life throws your way. Join a FREE online event with Master Helen Liang, world-renowned Tai Chi and Qigong martial artist, to learn how you can cultivate the inner power and balance to respond to tough situations with grace and power with Liu He Ba Fa, a 1,000-year-old Chinese martial art form that’s translated as “Water Style.” Register here: https://theshiftnetwork.com/Internal-Martial-Art You’ll experience Liu He Ba Fa for yourself, with a guided movement and breathing practice — to improve your physical balance and stability as you root and ground your body and balance your left and right sides. Liu He Ba Fa’s emphasis on balancing yin and yang, as well as integrating softness with strength, reflects the Taoist principles of harmony with the natural world — and can guide you toward a more balanced and spiritually fulfilling life. Join Master Helen and learn how a regular Liu He Ba Fa practice can help you feel physically stronger, more coordinated, and more flexible. You’ll also develop greater self-awareness and a sense of inner harmony. Sign up for FREE here: https://theshiftnetwork.com/Internal-Martial-Art | LEARN_MORE | https://theshiftnetwork.com/Internal-Martial-Art | The Shift Network | https://www.facebook.com/shiftnetwork/ | 801,275 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | theshiftnetwork.com | DCO | Join this FREE video event with Master Helen Liang and learn how to assume the nature of water for inner power and flow. | https://theshiftnetwork.com/Internal-Martial-Art | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469559914_9264847286860174_4443772682344619250_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=102&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=D3Fjz6Rzfe4Q7kNvgGosrm_&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AB0FA5jJNiP2IXTydbuhoTY&oh=00_AYDhEhmZ9cqby-ffdKxiTuFLVwwP-VZBwguAUwK4kKRAHw&oe=675CD600 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | The Shift Network | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,539 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Read for FREE in Kindle Unlimited | Dreams do come true.......with her brother's best friend🥵 Download Now : Audible US : https://adbl.co/48qf1l2 Audible UK : https://adbl.co/4bHhN8l Amazon : https://mybook.to/TI_DAUS Also available in a discrete cover : https://mybook.to/tid | DOWNLOAD | https://mybook.to/TI_DAUS | Donna Alam | https://www.facebook.com/PG.DonnaAlam/ | 11,632 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Download | 0 | mybook.to | VIDEO | https://mybook.to/TI_DAUS | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/464612035_556275390096704_5003171103181029397_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=102&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=WE3Yl1THE8MQ7kNvgG6T_n_&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AJp-zwg_O29KDPlet9-gd89&oh=00_AYBP_VR8nDrc2LcPPZIZR2PPHKx-mTwtu1Dud9Jlut7XUA&oe=675CBC6C | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Donna Alam | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,838 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2618840}' |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
Hawk Blackout | Discover the Hawk Blackout, our rugged military-inspired watch designed for those who push themselves to their limits. The Hawk has been crafted using ultra-scratch resistant sapphire crystal and reinforced polycarbonate casing, meaning its built to withstand the toughest conditions. Get it now with an extra free strap - Limited time offer! 💡 Tritium Illumination ⌚ Swiss-Made Movement 💎 Sapphire Crystal Coated 🤝 5 Year Warranty | ORDER_NOW | https://www.nitewatches.com/products/hawk-blackout | Nite Watches | https://www.facebook.com/NiteWatches/ | 39,355 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Order Now | 0 | nitewatches.com | DCO | Military-grade Durability | https://www.nitewatches.com/products/hawk-blackout?variant=42249498165457 | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/462690490_386739597842896_6793948569930369593_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=104&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=lXMGcmuEXHIQ7kNvgEjcamK&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AdKPWItJhclmTwn3IrF3ZBL&oh=00_AYAILG8jVvB0Rk1SqbJ9ffEf-Tejnury8bMDbwnC8szjyA&oe=675CE149 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Nite Watches | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||
2,617,522 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617521}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Read more FREE chapters👉 | Nyla Jayston was in her third month of trying to conceive when she saw a message on her husband Clark Sumner's phone from a contact named "Jordyn Cheatham". Jordyn: [I think my new nightgown is a bit tight. Why don't you come over and check if it fits?] Attached was a selfie of a woman in a deep V-neck red slip dress, her body partly exposed, exuding seduction. Nyla's grip on the phone tightened. She scrolled up and found Clark and Jordyn's previous exchanges to be strictly work-related, which made her frown. 'Was the text sent by mistake? Or…' A hand wrapped around Nyla's waist from behind, breaking her thoughts. Clark pressed his warm body against hers and gently nibbled her earlobe. "Honey, I'm all cleaned up. Do you want to do it on the couch or the bed?" "Since you're not saying anything, I'll choose. Let's do it on the couch," Clark said. Clark's gaze grew darker. He leaned in to kiss Nyla, but she suddenly turned her head away. Sensing her resistance, he looked at her with confusion. "Honey, what's wrong?" She stopped him with one hand on his chest and held up his phone with the other, showing him the screen. "Explain this first." Clark glanced at the screen and immediately frowned, grabbing the phone to make a call. It was quickly answered. "Mr. Sumner, what can I do for you?" Clark glowered, and his voice turned icy. "I didn’t know my secretary started soliciting clients." There was a moment of silence before Jordyn's panicked voice came through. "M-Mr. Sumner, I'm sorry. That message was meant for my boyfriend. I must have sent it to you by mistake..." "Next time it happens, pack your things and leave!" Clark hung up and looked back at Nyla, his expression softening. "Honey, she sent it by mistake. If you're still upset, I'll fire her tomorrow. It's late now, so let’s not waste time on someone unworthy. We haven't seen each other in a week. You need to make it up to me tonight." Clark wasn't in the mood anymore and pushed him away. "I'm tired tonight. Let's continue tomorrow." A flash of disappointment crossed Clark's eyes, but he didn't pressure her. "Alright, you sleep first. I'm not tired yet, so I'll go to the study to handle some work." | LEARN_MORE | https://findedc.com/market/goodnovel/1?lpid=15692& | Indulge in story | https://www.facebook.com/61552702618591/ | 866 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | findedc.com | VIDEO | https://findedc.com/market/goodnovel/1?lpid=15692&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/466973242_2935333743285549_1134906934137886686_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=100&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=7_u1qYXQuHgQ7kNvgG78kdF&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=AlYPDu92KTZ7uKKK9Znxjjz&oh=00_AYDRcFjzLpRsf7GOKp20KiJmBvlsPcXTPDSHXOoEjZvD5Q&oe=675CCA0B | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Indulge in story | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,637 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
High Interest Checking | Unlock high interest with Kasasa Cash®! Earn up to 4.00% APY on balances up to $25k and enjoy no fees or minimums. Open your free account today! | LEARN_MORE | https://www.dfcu.net/ | Dannemora Federal Credit Union | https://www.facebook.com/DannemoraFCU/ | 4,208 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | dfcu.net | DCO | https://www.dfcu.net/ | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/450542801_1156292425609005_7780466153827685769_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=106&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=NYV300uzSQkQ7kNvgEIvNGV&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=A4HRGWUMROEBUELUx0VPxZJ&oh=00_AYCEAYnlI6jd4bjgrZe0wdjcv-yZD1pMeoBGn0lJ7tI6Ig&oe=675CB50E | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Dannemora Federal Credit Union | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,831 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2619030}' |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
Limited to 20 people | 🌟 Do you feel that you have no idea where to start when picking stocks? Stop blindly following market trends! Real investors can only find the key to success based on scientific strategies. 🔍 Stock market trading seems simple, but seizing opportunities requires professional support! ❤️ Contact us now, exclusive services are waiting for you to experience: 1️⃣ Free personalized high-yield investment portfolio to make wealth more stable. 2️⃣ Daily recommendation of 1-3 high-quality potential stocks to help you win at the starting point. 3️⃣ Experts provide | MESSAGE_PAGE | Financial think tank | https://www.facebook.com/61568443088227/ | 20 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Send message | 0 | IMAGE | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469674123_1603882483552617_6699986666709810424_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=107&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=Wm8pISmoRi0Q7kNvgGsERbL&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AdKPWItJhclmTwn3IrF3ZBL&oh=00_AYCT16TcV_TKTDRN4zvx0VF-rU753Fkqyf37vBgXJFGspg&oe=675CD53D | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Financial think tank | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,742 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | comfy suits &fast shipping | 🌵👏Here's this week's best-sellers.🏆📣Shop now while they're in stock!🛒 #roschic #sale #Sets#holiday #ootd #Vacation #Sets#roschic 🌵Buy 4,Get 1 Free Code:FREE | ORDER_NOW | https://roschic.com/collections/sequin-collection- | Roschic | https://www.facebook.com/100063758543657/ | 10,368 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Order now | 0 | roschic.com | VIDEO | 2024 fashion Trends | https://roschic.com/collections/sequin-collection-2-20241010?sort_by=fashionable-oblique-shoulder-one-sleeve-sexy-high-slit-slim-jumpsuit,shine-brighter-sequin-cape-sleeve-cross-waist-evening-maxi-dress-60,exquisite-and-playful-tweed-fabric-pearl-trim-short-sleeve-pocketed-mini-dress-25,exquisite-and-playful-tweed-fabric-pearl-trim-short-sleeve-pocketed-mini-dress-17,monique-fish-scale-lace-sequin-velvet-patchwork-feather-trim-stretch-flare-jumpsuit,shine-brighter-sequin-cape-sleeve-cross-waist-evening-maxi-dress-69, | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469598296_574810895194304_7680448056003451358_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=106&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=9hdhEdP_uF8Q7kNvgGcXLiD&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=AAAeHsFfrCjKNFnpDUl44hS&oh=00_AYBY1uYTTR2SdjYy4dMHAK-HkvjtpzRc6jsRl11xRy9Hqw&oe=675CD608 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Roschic | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,573 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617566}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
🔥🔥👉Click to read the rest of the chapters🔥🔥 | Zade’s POV I've been married to my wife for three years and despite that, we have never slept together in the same room because Jenna thought I was disgusting, she said it to my face too. But tonight, when I just about to fall asleep, I felt someone entering my room. "Who is it?" I asked, squinting in the dimly lit room to look at the figure that was now approaching my bed, my skin crawled but I remained calm as I watched. The person didn't say anything but it didn't take long for me to feel a soft body fall on me, she belched and her breath showed she was drunk. I could smell that she was drunk already and I tried to move up a little to give her space but she pulled me back into herself and that was when I saw her. It was Jenna, my wife of three years. I was further surprised and caught off guard when Jenna started taking her clothes off until she wasn't wearing anything anymore. She kissed me and I was stunned, my mouth dropped open as Jenna took the initiative, kissing me until I couldn't help but start kissing her back. What’s happening here? After 3 years, she finally agreed to admit that I was her husband? I was so excited, I hugged Jenna tightly. She was so initiative, just like a storm. My clothes was taken off by her, I could not control myself anymore... One hour later, I laid on the bed heavily. A satisfying smile appeared on Jenna’s face, she was so enjoyable just now. And I couldn't believe what was going on, I'd thought it was a dream as Jenna and I had slept together. Laying on the bed right beside Jenna, I let out a sigh as my eyes remained wide open and with nothing else to do, I stared at the ceiling, still trying to process what had just happened. Jenna and I just slept! Shaking my head, I pushed the roaming thoughts out of my head and just when I turned over to hug her, I heard her mutter another man's name blissfully. "It was so good, Simon..." | LEARN_MORE | https://herfv.com/market/meganovel/13?lpid=14693&u | Fantasy reading | https://www.facebook.com/61559983820642/ | 3,737 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | herfv.com | DCO | https://herfv.com/market/meganovel/13?lpid=14693&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/462711738_516084747958421_99219149230502259_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=105&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=HzR1zmFQVZsQ7kNvgHOGDLI&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=A0AI2QK688x4tbuyffsqO4a&oh=00_AYCWqbaTSt_dFxLWk5DKS1N8Rxkygyn6eUeNzEAVmZq0zQ&oe=675CC895 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Fantasy reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,963 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617883}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
🔥🔥LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND📖💕 | "Puta!"Sambit ni Ken sa kaulyaw nyang si Alice.Pumunta ito sa opisina nya para makikipag meeting.Pero ito ang meeting na ibig nyang sabihin."Mating"pala.Isa lang si Alice sa mga babae nya pero wala cyang girlfriend na matatawag sa isa man sa kanila. "Ohhh Ken,more."Sambit nito sarap na sarap sa ginagawa nya.Naka pwesto ito patalikod sa kanya habang pinapaligaya nya..Pagod sana cya sa araw na iyon pero ang palay ang lumapit sa kanya para tukain...sino ba naman cya para hindian ang grasya ng langit. Nasa kasarapan sila ng pag-niniig ng biglang nagbukas ang pinto...Pumasok ang secretary nyang si Jonie...Naka yuko ito habang nakatingin sa dalang mga papel na papa-pirmahan sa kanya,kinakagat-kagat pa nito ang dulo ng ballpen kaya hindi sila napansin ng dalaga. "Sir,may meeting kayo with Ms.Alice today..." "I'm already here Puta"sagot ni Alice habang sarap na sarap sa ginagawa niya.Hinahawakan nya ang balakang nito para sagad na sagad ang pag labas masok nya sa perlas nito."ahhh..ahhh...ahhhh..." "Ay kabayo!!!Napatalon sa gulat si Jonie ng makita silang nagba-babakbakan ni Alice.Naitapon nito pataas ang mga hawak na papel dahilan kaya nagkalat ang mga iyon sa buong opisina nya.Dali daling pinulot iyon isa-isa ni Jonie. Lihim cya napangiti....hindi kasi muna kumakatok bago pumasok....ayan tuloy!sambit nya sa isip "Sorry Sir,I don’t know na andito na pala si Ms Alice.."sambit ng secretarya nya habang patuloy sa pag pulot ng mga papel.Hindi ito tumitingin sa kanila,napako ang tingin nito sa sahig habang pinupulot isa-isa ang mga papel. Hindi cya nagpatinag kahit pa andiyan ang secretarya nya,hindi nya tinitigil ang pagkadyot kay Alice kaya patuloy din ito sa pag ungol.."ahhh Ken.." Napako ang tingin nya sa sekretarya,naaliw kasi sya sa ekspresyon ng mukha nito...habang umuungol si Alice ay napapangiwi ang mukha ito sa mga narinig mula sa kanila,tila nandidiri.Sumasabay ang pag-ngiwi ng mukha nito sa mga ungol ni Alice.Gusto nyang humalakhak....ang cute kasi tingnan ng sekretarya nya. Halos pagapang na ang posisyon nito para lang mapulot ang lahat ng mga papel sa sahig.Tila hingal na hingal sa ginagawa eh nagpupulot lang naman!Natatawa cya sa isip. Maya-maya pa ay humarap ito sa banda nya pero nakatutok pa din ang atensyon sa sahig kaya wala ito sa sarili na nakikitaan nya na ito ng panti dahil sa igsi ng palda nito.Black ang panti ni Jonie at sumilip ang perlas ng silangan. "Ahh lintik!"sambit nya....Lalo cyang ginanahan,pero hindi dahil kay Alice. "Ken,moreee!" Patuloy sya sa pag galaw sa puwitan ni Alice pero ang mata nya ay nakatingin sa perlas ni Jonie,hindi pa din nito alam na nasisilapan nya na ito,patuloy ito sa pagpulot ng papel. Sana hindi maubos ang papel sa bandang harapan nya.Mas gusto nya ang view doon.Bahagyang pang nalaylay ang blouse nito at sumisilip din ang malulusog na suso ng dalaga.Napapikit nalang cya ng mata.Anu ba yan!...Si Alice ang ka-niig nya pero si Jonie ang nasa isip nya! Nang matapos mapulot ang mga papel ay patakbong lumabas si Jonie ng office at sinara ang pinto. "Baby,Pumasok ka sa loob ko, mas gusto kita, gusto kita grabe! !!!"Sambit ni Alice. Bumalik ang atensyon nya kay Alice nang makalabas na si Jonie. "Ahhh...ooh Baby, ang laki mo na, gusto ko pa. aahhh ahhh.aahhh" Parang nawalan na tuloy sya ng gana sa ingay ng babae,parang star ito kung maka ungol,dagdag pa na pagod cya...humugot muna sya ng malalim na hininga saka tinapos nya na agad ang pagpapaligaya sa dalaga. "Ahhhhhh..mahabang ungol ni Alice ng nilabasan na cya. "Ang galing mo talaga Ken.."tumayo si Alice at inayos ang palda nito. "Next time ulit ha....Bye!"Nag flying kiss pa ito sa kanya bago lumabas "Puta"Sambit nya sa utak.Kinuha nya ang kondomsa ari nya at tinapon iyon sa basurahan.Kahit ilang babae pa ang lumapit sa kanya ay kaya nya yan....ang importante ay nagpa-practice sya ng safe talik. Inayos nya ang pantalon at umupo sa sofa.Napagod cya sa ginawa nila ni Alice.Masyado kasi itong wild.Bakit kasi ganito ang papel nya sa mundo?Ang magpaligaya ng mga babaeng tigang!Natawa cya sa mga naiisip. Naalala nya ang mukha ng sekretarya nya kanina.Aliw na aliw cya habang pinagmamasdan itong pinupulot ang lahat ng papel na naka-kalat,hindi na nito alam kung ano ang uunahing gagawin.Natawa sya Nakita nya din ang panti nito,kakaiba ang naramdaman nya kanina ng masilip ang panti ng dalaga.Madami naman cyang nakitang puki pero bakit parang ang puki ng sekretarya nya ang gusto nyang makita?Saka ang suso nitong tayo-tayo!...parang hindi pa nalamas ng lalaki...Ah Lintik! Bigla cyang nakaramdam ng init...panti palang ang nakita nya pero bakit ang lakas na ng epekto nito sa kanya?Maganda din ang sekretarya nyang si Jonie,fresh graduate ito,halatang wala pang karanasan sa pag-ibig.Sa tantiya nya ay 24 palang ito. Four months palang ang dalaga bilang sekretary nya at masasabi nyang very efficient ito sa work.Dati nilang OJT si Jonie. Inabsorb ng kompanya nga ang dalaga dahil Summa cum Laude ito nung grumaduate sa college.Kung bibitawan pa nya ay siguradong pag aagawan ito ng ibang kompanya. Ibang-iba din ito sa mga naging sekretarya nya dati.Lahat kasi ng naging sekretarya nya ay inaakit cya.Isa sa mga gusto nyang maging sekretarya ay maganda,mestiza at seksi.Gusto nyang maganda lagi ang nakikita habang nagta-trabaho,mas ginaganahan cya kapag ganun...at pasok na pasok si Jonie sa mga requirements nya na yun. Ang pinagkaiba lang ni Jonie sa mga naging sekretarya nya ay matalino ito.Ang iba kasi ay puro katawan lang at walang utak.Hindi rin ito nagpapakita ng ano mang pagka gusto sa kanya.Pure work lang ang dalaga kaya feeling nya ay wala itong interes sa kanya.Ito lang ata ang babaeng hindi nahuhumaling sa kagwapuhan nya.Alam nya iyon kasi hindi man lang ito kinikilig habang kausap cya.Bagkus ay parang takot pa nga ito sa kanya.Ahhh!bakit nga ba si Jonie ang iniisip nya eh kakatapos nya lang makikipag-niig kay Alice? Sumilay ang ngiti sa labi nya.Parang gusto nya tuloy tuksuhin si Jonie.May naisip cyang kalokohan...Naaaliw cya habang inaalala ang mukha nito kanina.Ang cute kasi ng dalaga.Tumayo sya at pumunta sa desk nya.Tinawagan nya ito sa intercom. "S-sir may kailangan po kayo?"Nag-aalangang sagot ng dalaga.Parang may takot na naman sa boses nito. "Pasok ka sa office ko..."Utos nya.Seryoso ang boses nya habang kausap ang dalaga. "Lintik!"Narinig pa nyang pabulong na sambit ng dalaga.Lalong natawa sya sa isip.Maya-maya pa ay kumatok ito ng dalawang beses. "Pasok!"Sigaw nya.Pagpasok ng dalaga ay hindi ito makatingin sa mata nya,nakayuko lang ito. "Ahm Sir my kailangan po ba kayo?"tanong ni Jonie habang hawak ang ballpen na halos mabali na sa kakalapirot nito...hindi ito mapakali. "Itatanong ko lang kung bakit kanina hindi ka kumatok kung marunong ka naman pala kumatok?"Seryosong tanong nya kay Jonie.Gusto nyang makita ang expresyon ng mukha nito. "Ah eh Sir,hindi ko po kasi akalain na andito ba si Ms.Alice sa loob ng opisina nyo"Mukhang takot na takot na naman ito sa kanya.Hindi ito tumitingin sa mata nya.Patuloy lang itong naka yuko.Gusto nya nang tumawa ng malakas.Aliw na aliw cya sa dalaga...napaka inosente nito. "Hmmm...."tumango lang cya bilang sagot sa dalaga."So kamusta naman ang performance ko kanina?" "Sir???"Napangiti sya sa reaksyon ni Jonie.Nagulat ito sa tanong nya.Ang cute talaga ng pagka inosente ni Jonie "Wala..next time kumatok ka muna para hindi ka maalangan palagi." "Y-yes sir...May iuutos po ba kayo?" "Wala naman..." "S-sige po Sir labas na ako." Sinundan nya ng tingin ang paglabas nito sa opisina nya.Halos madapa na ito sa kakamadali makalabas lang doon.Napahalakhak cya ng wala na si Jonie.Mas natutuwa pa ata cya kay Jonie kesa sa ginawa nila ni Alice. MARIA LEONORA GOMEZ: Hapong hapo cyang lumabas sa office ng boss nya.Paano kasi nakita nya kanina na may kaulyawan ito sa opisina.Bad trip kasi bakit hindi nya naisipang kumatok!Haaay.. Sa dinami-daming babaeng pumupunta sa office nila ay first time nya lang nakakita ng ganun.Para tuloy cyang nakapanood ng live scandal!Ang ingay pa ng babaing yun....Akala mo naman ay kinatakay! Well,hindi nya namam ma-judge ang babae...wala pa naman cyang experience sa pakikipagtalik kaya hindi nya alam kung bakit maingay itong mga babae kapag ginaganun! Umupo cya sa desk nya.Executive secretary siya ni Kenneth Enriquez.Isa ito sa mga pinaka mayamang tao sa Pilipinas.Ito ang nag mamay-ari ng mga malalaking subdivision sa iba't ibang parte ng bansa. As an executive secretary,sya ang pinagkakatiwalaan nito sa lahat ng mga schedules ng binata,kasama na doon ang pang babae nito. Babaero ang boss nya....Na saksihan nya lahat ng iyon dahil cya ang nag-aayos ng schedules nito sa mga bawat babae na gusto nitong makapiling.Sinisigurado nya na hindi magka hulihan ang mga babae ng boss nya.Wala naman itong exclusive girlfriend,ayaw nito ng commitment. Matangkad,pogi at matipono si Ken kaya madaming babaeng gusto maging boyfriend ito pero wala ni isa sa mga babae nito ang serious girlfriend....lahat ito ay panandalian lamang.Playtime lang kung baga.Kapag nagsawa ito ay basta-basta nalang nito itatapon na parang basahan. Bakit kasi ang kati-kati ng boss nya?Hindi ba ito nakokontento sa isa?Saka kawawa naman ang mga kabaro nyang mga babae!...pinaglalaruan lang ng isang lalaking katulad ng boss nya! Sabagay hindi nya naman masisi si Sir Ken kasi ang mga babae naman ang naghahabol dito.Pero kahit pa!Hindi ito dapat nag te-take advantage sa kahinaan ng mga babae! Kaya ako,hinding hindi ako mafa-fall sa boss ko na yan!Gwapo at macho at mayaman at....Ayy anu ba yan!akala ko ba hindi ka ma fa-fall?bakit kinikilig ka hahang dini-discribe mo ang manyakis mong boss!Erase erase!galit nya sa sarili.Nagring ang landline sa desk nya kaya bumalik cya sa huwisyo. "Hello,good morning Enriquez Builders?" "I would like to have an appointment with Mr.Ken Enriquez." "May I know who's on the line mam?" "Ann Valdez." "Give me a minute Mam.I'll just check on Mr Enriquez's schedule. Nilagay nya sa table ang telepono at pumunta sa opisina ng boss nya.Pag mga ganitong babae kasi ang tumatawag at nagpapa-appointment ay alam nya na ang pakay ng mga ito,hindi naman talaga business ang habol ng mga to....Nagpapa"kwan"lang sa boss nya!Ay ano ba yan!Iwinaksi nya sarili sa mga maduduming naiisip. Kumatok muna cya bago pumasok.Baka may kababalaghan na namang ginagawa ang boss nya doon. Nang hindi ito sumagot ay muli cya kumatok at sumigaw."Sir pasok po ako!"Saka nya binuksan ang pinto.Nasa table lang pala ito busy sa laptop.Hindi man lang cya sinagot kung pwede cya pumasok o hindi. "Sir,nagpapa-appointment si Ms.Ann Valdez..ano po sasabihin ko?" "Sir…...."Tawag nya ulit dito,parang hindi kasi cya narinig.Masyadong busy ito sa ginagawa sa laptop. “What is it?”Pasigaw na tanong nito sa kanya,napatalon tuloy cya.Mukhang magkaka nerbyos pa ata cya dito sa boss nya.Kanina lang ang okay ito...ngayon naman ay galit!May sayad na ata ang boss nya...Natuyuan na ata ito ng utak sa dami ng babaeng nakaniig nito. Yun din ang rason kaya bawal cyang magkamali sa trabaho dahil kung hindi ay sangkatutak na sermon ang matatanggap nya.Sala sa init,sala sa lamig kasi ito.Pabago-bago ng emosyon. "A-hm nagpapa appointment po si Ms Ann Valdez.Kelan daw cya pwedeng pumunta?" “Ok..mamaya 3PM.”Hindi na ito nag aksaya pa na tapunan cya ng tingin.Naka tutuk pa din ito sa laptop. "Ok sir..."Yun lang ang tanging nasagot nya saka tumalikod na at dali-daling lumabas sa office.Baka kasi mabuntungan pa ulit cya galit nito. Matindi ang takot niya sa kaniyang striktong boss. Kung hindi niya sana kailangan ng malaking halaga para sa operasyon ng kaniyang ina dulot ng cancer, matagal na siyang nag-resign. Ang plano nya ay mang-empleyo lang muna sa ibang kompanya katulad ng kay Sir Ken pagkaptapos kapag makapag-ipon na cya ng malaki ay plano nyang magpatayo ng sariling kompanya na cya mismo ang magpapatakbo. Aaminin nya malaki ang swledo na natatanggap nya sa kumpanya ni Sir Ken.First job nya iyon,Summa cum Laude sya pagka graduate ng college as Business Management kaya hindi mahirap para sa kanya ang mag hanap ng trabaho. Sa kompanya ni Sir Ken cya nag OJT,madaming kompanya ang gusto cyang i-hire pero pinili nya ang kompanya ni Sir Ken dahil kahit papaano ay may mga kakilala na cya doon. "Hello Ms Valdez?"sambit nya nang kunin ulit ang telepono. "What took you so long?"singhal ng babae sa kanya. Matagal nga cya kasi naman ang boss nya matagal din sumagot sa opisina."Sorry about that Mam.Chinek ko pa kasi ang schedule ni Sir..."pagsisinungaling nya. "Ang sabihin mo tatanga-tanga kang sekretarya!"muling singhal nito sa kanya. Nagpanting ang tenga nya!Gusto nya din sagutin ang babae na at least cya hindi nagpapakamot sa boss nya!Naku kung hindi lang talaga cya makapagtimpi baka hindi pa nya bigyan ng appointment ito sa boss nya! "Your appointment will be on 3PM later...that would be all mam?"mahinahon na wika nya sa kabilang linya.Hindi na cya sinagot nito,binagsakan pa cya ng telepono. “Bwisit! Nakakairita ang babaeng iyon!” Huminga siya ng malalim; ayaw niyang masira ang araw niya dahil dito. Nang makakalma na siya ng kaunti, lumabas siya ng opisina at nagpunta sa company cafeteria.Wala masiyadong tao sa cafetaria dahil ala una na ng hapon. Halos lahat ng empleyado ay tapos na mag-lunch break. Dalawang set ang binili nyang lunch,ang isa ay para sa kanya at ang isa naman ay para sa Boss nya.3 cups of rice ang binili nya,isa para sa kanya at dalawa para sa Boss nya.Alam nyang kulang ang 1 cup of rice dito dahil nakipag bakbakan ito kanina.Beef broccoli naman ulam na pinili nya. Bumili na din cya ng dalawang leche flan para panghimagas nila.Hindi nya alam kung mahilig ang Boss nya sa sweets pero kasi cya ay parang hindi kompleto ang pagkain kapag walang dessert.Mabuti nga at hindi naman cya tumataba dahil sa katakawan nya sa sweets. After nyang bumili ng lunch para sa kanila ay bumalik na cya ng office.Iniwan na nya si Fe doon,sa cafeteria na ito kakain. Nang makarating na cya sa opisina ay pinatong muna ang pagkain nya sa table nya saka pumunta sa opisina ng boss nya dala-dala ang pagkain na binili nya para dito.Kumatok muna cya bago pumasok....mahirap na baka may makita na naman cya. "Pasok!"sigaw ng boss nya mula sa loob. Binuksan nya ang pinto at pumasok.Naka tutuk pa din ito sa laptop."Sir binilhan na kita ng lunch....nakalimutan mo ata kumain."Nag angat ito ng tingin...tiningnan muna cya nito mula ulo hanggang paa..nahiya cya bigla,baka my dumi sya sa mukha. "Sir?...."pukaw nya dito. "Thank you Jonie...nakalimutan ko nga 1 PM na pala....kaya pala masakit na ang tyan ko.I was about to go out para mag lunch pero dahil binilhan mo na ako ay di nako lalabas...thank you."wika nito sa kanya saka inabot ang pagkain. Seryoso pa din ang mukha ng boss nya.Ewan ba nya bakit nagkaka-crush ang mga babae dito eh parang dragon kaya ito kung magalit!...Or baka sa kanya lang.Lumabas na cya ng office pagkatapos nyang maibigay ang food. Haaay hindi talaga cya makahinga ng tama kapag nasa loob ng office ng boss nya o kapag malapit ito sa kanya...parang hinihigop kasi nito ang lahat ng oxygen. Napatalon cya ng biglang nagring ang intercom nya."Sir,may ipag-uutos po ba kayo?"sagot nya....ito lang naman ang naka connect sa intercom nya. "Dito ka na kumain sa loob wala ako kasama eh.nakaka-bored kumain mag-isa..."wika nito sa kanya. "Ah eh....wag na ho,madami pa kasi akong trabaho dito sa desk ko."pagdadahilan nya. "Di ba nga lunch time?After lunch mo na gawin yan,and thats an order!" "O-ok sir...."wala na cyang magawa.That's an order daw eh!Dala-dala nya ang lunch na binili saka pumasok sa loob ng office.Gusto nyang magreklamo pero wala naman cyang magagawa. Umupo sya sa coffee table.May pangdalawahang chair doon...doon nalang cya kakain para medyo malayo sa boss nya,nakaupo kasi ito sa desk nito at nag sisimula ng kumain. Binuksan na nya ang pagkain nya at magsisimula na dapat kumain ng biglang lumapit ito sa kanya dala-dala din ang lunch nito saka umupo sa tabi nya.Hindi na naman cya makahinga...Nawawalan na naman cya ng oxygen.Di kaya may hika cya?Pa-check-up na kaya cya? "Dito nalang din ako kakain....Pinapasok nga kita dito para may kasabayan ako eh...tapos ang layo naman ng upuan mo sa akin!"Reklamo nito sa kanya. "Sorry po...."Yun lang ang tanging nasambit nya.Pinag patuloy na nito ang pagkain.Sya naman ay hindi pa nakasubo kahit isa....nahihiya kasi cya. "Nahihiya ka ba sa akin Jonie?O natatakot?" "Ahm...hindi naman Sir....naiilang lang cyempre boss po kita..." "Kumain ka na kung hindi ay ubusin ko yang pagkain mo....gutom pa naman ako!"Naubos na nito ang isang cup ng rice..Mabuti pala at 2 cups ang binili nya dito kung hindi ay mabibitin talaga ito. "Ah eh...gusto mo Sir sayo na lang?Hindi naman kasi talaga ako gutom...."pagsisinungaling nya. "I'm just joking...kain ka na!"simpleng sambit nito sa kanya. Kahit nahihiya ay pinilit na din nyang kumain.Kinuha nya ang kutsara at tinidor.Dahan-dahan nyang hinihiwa ang beef pero hindi kaya iyon kapag dadahan-dahanin nya.Sinulyapan nya ang Boss...walang tigil ito sa kakakain.Parang wala naman ito pakialam sa kanya kaya kumain na din cya.Kanina pa din kasi talaga cya gutom. Kahit hindi masyadong masarap ang luto sa cafeteria ay nagiging masarap na iyon sa panlasa nya lalo na't gutom cya.Pero mas masarap pa din ang luto nya kesa sa cafeteria.Sa isip nya. KENNETH POV: Pasimpleng pinagmamasdan nya si Jonie habang kumakain.Magana itong kumain kaya nakapagtataka kung bakit hindi ito tumataba.Napansin nyang mahilig din ito sa sweets.May leche flan pa itong dala para sa kanya.Actually hindi cya mahilig sa sweets pero dahil dala ito ni Jonie para sa kanya ay kakainin nya. Kilig na kilig cya ng dinalhan sya ng pagkain ng sekretarya nya.Hindi nya lang pinapahalata pero naa-appreciate nya iyon.Parang wala lang naman ito sa dalaga pero malaking bagay na iyon sa kanya. "Nga pala Jonie,ilang months ka na pala dito sa office?"pagbasag nito ng katahimikan sa pagitan nila. "4 months na Sir...pagka graduate ko ay dito agad ako nakapag trabaho sa kompanya mo.Dito din kasi ako nag OJT." Nakikinig lang cya sa dalaga na kunyari ay hindi nya alam."Balita ko ay Summa com Laude ka daw?"Napayuko ito...tila nahihiya. "Opo Sir....." "Matalino ka pala kung ganun?Swerte ko naman at sa akin ka napunta!....Este dito ka nakapagtrabaho...Galingan mo ha,kapag nakita ko ang work ethics mo ay tataasan ko sweldo mo para hindi ka ma-pirate ng ibang kompanya." "Naku Sir wag na ho!Malaki na po ang sweldo ko para sa isang fresh graduate na tulad ko." "Bakit ayaw mo ng increase?You deserve it dahil you graduated with flying colors!" "Ahhhh gusto Sir!..."biglang sagot nito. "Yun naman pala eh hahaha.."Sa lahat ng mga babaeng nakakasama nya ay ngayun lang ata cya nakatawa ng ganito kalakas at sa sekretarya pa nya. "Ilang taon ka na pala?"tanong ulit nya ulit dito.Alam nyang nahihiya at naiilang ito sa kanya kaya kinakausap nya ito ng kinakausap para mawala ang hiya nito sa kanya. "24 po..." Lintik ang layo pala agwat namin!30 na kasi cya...sa isip nya.Habang tumatagal ay gusto nya ang personality ng serectary nya.Ngayun lang sila nakapag-usap ng ganito.Palagi kasi itong ilag sa kanya.Matalino ito....may sense kausap. Pasimpleng tinitingnan nya ito habang kumakain..nahihiya ito sa kanya,ramdam nya iyon.Maliit kasi ang subo nito sa pagkain.Pero kapag hindi naman cya nakatingin ay malaki naman ito sumubo.Gusto nyang matawa pero pinigilan nya. Kasalukuyan na itong kumakain ng dessert.Kanina pa dapat cya tapos pero dinahan-dahan nya na din ang pagkain para hindi ito mailang sa kanya kapag mag-isa nalang itong kumakain.Tila sarap na sarap ito sa pagkain ng leche flan..Gumagalaw-galaw pa ang ulo ito habang sumusubo.Lihim cyang napangiti.Ang cute kasi nito...parang bata. "Sir labas na po ako ha,mag aalas-tres na pala.May meeting po kau with Ms.Ann Valdez." Akmang tatayo na ito ng pigilan nya."Cancel mo nalang yun,tinatamad nako eh.Mas gusto ko pang makipag-usap sayo kesa humarap sa babaeng yun."Biro nya dito pero hindi ito tumawa...napahiya tuloy cya,baka sabihin nito na feeling close cya. "Ah eh Sir baka po pagalitan ako ni Ms.Ann?" "Bahala ka na mag-alibi basta cancel my appointment to her..." "S-sige po sir..."Alanganing sagot nito. Lumabas na si Jonie at tinawagan si Ann.Alam nyang pagagalitan ito ni Ann pero wala na cyang magawa,ayaw nyang masira ang mood nya.Ang gusto nya ay si Jonie lang ang babaeng makikita ng mga mata nya sa araw na yun. Mag-isa nalang siya sa office.Natutuwa cya sa dalaga,masarap ito kausap...may sense...alam mong hindi bobo.Ilang sandali lang silang nag-usap ay parang naging interesado na cya sa babae.Pero nakikita nya sa mata nito na wala talaga ito pagtingin sa kanya.Boss lang talaga ang turing nito sa kanya kahit pa nagpapahaging na cya dito. Na-curious tuloy cya...gumana na naman ang kapilyuhan nya...parang gusto nyang gawing project si Jonie...make her fall in love with him!Napangiti cya sa mga naiisip. Pero nag-aalala din cya baka kasi umalis ang dalaga kapag ginawa nya iyon at ayaw nya mangyari yun!Jonie is an asset to him...kapag umalis ito sa kanya ay siguradong makakahanap agad ito ng trabaho at pag-aagawan pa ng ibang kompanya. Ah Lintik...pagpapalaglag mission!!!hindi nya pwedeng paglaruan ang dalaga.Sa iba nalang sya maglalaro!!!Nalungkot tuloy cya bigla sa desisyon nya. Dahil kinancel nya ang appointment with Ann ay wala na cyang ginagawa sa office.Nakatingin na lang cya sa labas,naka glass kasi ang buong wall ng kanyang office...nakikita nya ang mga tao sa labas pero hindi cya nakikita ng mga ito sa loob.Nakamasid lang sya sa mga ginagawa ni Jonie.Mahinhin kumilos ang dalaga,napakalambot nito....babaeng babae.5'5"lang ata ang height nito,cya naman ay 6 footer..Hmmm its ok,I like petite woman.parang masarap alagaan....sambit nya... Ah ano bang pinagsasabi nya?Hindi nga pwede si Jonie di ba???pagpapalaglag mission!!!Nakita nyang nag-aayos na ito ng mga gamit,pinapasok na ang mga gamit nito sa bag,tiningnan nya ang oras,5:30 na pala...malamang ay uuwi na ang babae.Dalidali na din cyang nag-ayos at lumabas ng office. "Oh Jonie bakit andito ka pa?5:30 na ah?"kunwaring tanong nya. "Ah may tinapos lang po...pauwi na din po ako Sir." Natawa cya sa sarili.Syempre alam nyang pauwi na ang dalaga!....kanina pa kaya nya ito pinagmamasdan! "Sakto!kung gusto mo sumabay ka na sa akin...pauwi na din ako..."wika nya.Ang galing nya talagang artista! "Ay wag na Sir...may dadaanan pa kasi ako..." "Saan naman yun?ihahatid kita..."Minsan naiinis na cya dito sa babaeng ito...hindi talaga effective ang charisma nya sa dalaga.Kung ibang babae siguro ay nagkukumahog na iyon na sasama sa kanya. "Wag na po...baka out of way sayo." "Saan nga?Paano ko malalaman na out of way kung hindi mo sasabihin?"Tila nawawalan na din cya ng pasencya sa dalaga at napalakas ang boses nya. "Sa Mendez hospital po..."Nahihiyang sagot ni Jonie sa kanya. "Sakto may pupuntahan din ako banda doon,sabay ka na sa akin..."Lihim cyang napangiwi...ang lousy na mga'the moves'nya!Bakit ba kasi nya ginagawa ito?Di ba nga pagpapalaglag mission na si Jonie sa kanya?Off limits na ang dalaga!!!Haaay bahala na....eh sa gusto nya eh! "Sure ka Sir?Baka nakakahiya..." "Hindi...tara na baka matraffic pa tayo."Nagpatiuna na cya sa paglakad para hindi na ito maka hindi pa sa kanya. JONIE POV: Pumayag nalang si Jonie sa offer ng boss nya...sayang din kasi ang pamasahe.Nag ga-grab pa kasi cya papunta sa ospital.Pag ganitong oras ay punuan na ang mga jeep kaya siguradong mahihirapan na cyang makarating sa ospital kaagad...dadalawin nya ang mama nya.Andun naman ang pinsan nya na nagbabantay,sinuswelduhan nya ito para magbantay sa mama nya,mag-isa lang kasi cyang anak. Wala din cyang Papa.Naanakan lang ang nanay nya ng amerikano kaya mestiza cya.Hindi pa nya nakita ang Papa simulang ng isinilang cya. "Jonie!"pukaw ni Sir Ken sa kanya. "Ay opo Sir...tara na."Nagpatiuna ito sa paglakad papuntang elevator.May sarili itong elevator kaya wala silang magiging kasabay. Nang makarating sa harap ng elevator ay hinintay siya nito na pumasok.Hinawakan cya nito sa beywang para igiya papasok.Napaikgtad cya ng bahagya ng maramdaman ang palad nito sa bewang nya.Pasimple nya itong tiningnan...parang wala lang naman ito dito...Baka nagpapaka gentleman lang. Haaay.masyado kang over reacting Jonie!Nag papaka-gentleman lang ang Boss mo...wag mo bigyan ng malisya!saway nya sa sarili. Wala silang pansinan habang nasa elevator.As usual hindi na naman cya makahinga...inuubos na naman ng boss nya ang oxygen sa loob ng elevator. "Are you ok?bakit parang hindi ka pamakali?" "Ah eh....wala po Sir...naiihi lang.Joke lang!" "Hahaha....nakakatawa ka talaga." First time nyang nakita ang boss nya na tumawa sa joke nya.Marunong din pala itong tumawa?Nang nasa parking na sila ay sumakay sila sa Ferrari red na sasakyan ng boss nya.Isa lang ito sa mga napakadami nitong sasakyan.Halos iba-iba ang kotse na ginagamit nito araw-araw. "Ano nga pala ang gagawin mo sa ospital?May sakit ka ba?" "Ah wala po...bibisitahin ko lang ang mama ko." "Why?ano nangyari sa mama mo?" "May cancer po cya.naka-admit cya sa ospital...naka schedule po cya for chemo. "Ohhhh...."tanging sagot nito sa kanya. Wala na sila pansinan habang nagba-byahe.Mabilis lang sila nakarating sa ospital dahil may mga short cut itong dinaanan.Akala nga nya kung saan na cya dadalhin nito,hindi nya kasi kabisado ang mga daan na dinadaanan nito. "Ah Sir thank you ha...mauna na po ako."Paalam nya ng makarating na sila sa parking ng hospital. "No...I want to go with you..." "Ay hindi na po kailangan!Nakakahiya!"Hinatid na nga cya sa ospital pati ba naman sa kwarto ng Mama nya ay uhahatid pa cya? "No,I insist...saka tigilan mo na ang kaka'Po'mo sa akin bata pa ako,kayang kaya ko pang hanggang 10 rounds." "Ano po yun Sir?" "Ahh...wala!" ******************* KEN POV: Kahit anong pigil nya ay hindi nya taalga maiwasan na magpahaging kay Jonie.Natural na sa kanya ang pagka pilyo kaya kusa nang lumalabas iyon sa bibig nya.birhen pala ang secretary nya kaya wala ito alam.Ang sarap tuloy paglaruan ang mga ganitong inosenteng babae... pagpapalaglag mission!!!pagpapalaglag mission!!sigaw na naman ng utak nya.Pinapaalala nito na off limits ni Jonie."Lintik!!!"napa mura cya.Nagulat si Jonie sa kanya.Napalakas pala ang pagmura nya "Ayy sorry....hindi ikaw ang minumura ko...may natapakan lang ako kaya nagulat ako."Pagdadahilan nya.Tumango lang ito sa kanya. Pumasok na ito sa ospital.Ramdam nyang nahihiya ito dahil nakasunod cya.Pasimpleng tinitingnan nya ito habang naglalakad.Ang ganda ng kurbada ng katawan nito....payat pero mabalakang.Napansin nyang malaman din ang suso nito.Nakikita nya iyon kapag medyo mababa ang pagka V-leeg ng suot na blouse nito...naramadaman nyang gumalaw si manoy.... Lintik Lintik Lintik!....pagpapalaglag pagpapalaglag pagpapalaglag!hindi ka pwede tayuan dito!Nakakahiya!..Nasa ospital ka pa man din!Galit nya sa sarili. "Ahm Jonie?"tawag nya sa dalaga,nilingon cya nito.Pasimpleng tinabuhan nya ang harapan nya.Baka mapansin nito ang galit na si manoy. "Ano ang room ng mama mo?susunod nalang ako doon...mag CR lang ako sandali" "Ah ok Sir....room 208 po si Mama." "Ok I'll be there...."sambit nya saka tumalikod at naghanap ng CR.kakalmahin nya muna ang sarili bago puntahan ang dalaga.Bakit kasi kung ano-ano ang mga iniisip nya?sinabi ng pagpapalaglag eh!Tigas din kasi ng ulo eh ayan tuloy tinigasan ka!!!galit ng utak nya sa kanya. Nang maramdamang ok na cya ay saka sya lumabas ng CR at pumunta sa room 208.Naabutan nyang kinakausap ng doctor si Jonie.Tulog ang mama nito,payat na ito pero halatang maganda noong kabataan nito.Dito nagmana si Jonie sa ganda pero morena ang mama nito,hindi katulad ni Jonie na mestiza.Malamang ay foreigner ang papa ni Jonie..Saan kaya ang papa ni dalaga?tanong nya sa isip.Pagkatapos makipag usap ng doctor kay Jonie ay umalis na ito. "Kamusta ang mama mo?"tanong nya dito...nakatulala lang kasi ito....Mukhang paiyak na.Ayaw nya naman hawakan ito at i-comfort,baka lalo mailang ito sa kanya.Kanina pa nga lang nung nasa elevator sila ay napaiktad pa ito ng hinawakan nya sa bewang...nagkunyari nalang cyang hindi nya iyon napansin para hindi ito lalong mailang. Hindi cya sinagot nito...parang walang narinig.Nakatingin lang ito sa mama nito."Ate!..."tawag ng isang babae na naroon din kay Jonie.Baka kamag-anak nya ito...may resemblance ang dalawang babae pero mas maganda pa din si Jonie. "Bakit?...." "Sino po cya?"Tanong nito sabay turo sa kanya. "Ay boss ko pala si Sir Ken....Sir pinsan ko po si Bebe...cya po ang nag babantay kay Mama habang nasa trabaho ako."Pakilala nito sa kanya. "Hi bebe..."bati nya dito.Kinilig naman ito ng binati nya.lihim nalang cyang natawa. "Bebe ikaw na ang bahala dito kay mama ha.Uuwi muna ako,babalik nalang ulit ako bukas." "Ok ate.dalhan mo ako pasalubong ha?" "Anu ba gusto mo?" "Jabee..."nakangiting sambit nito.Jolibee ang ibig sabihin nito pero ginagaya ang mga bata sa jabee ang tawag. "Mag order ka na jan sa app...eto pambayad."Inabutan ito ni Jonie ng 500.Tuwang tuwa naman ang pinsan nito. "Sige na...alis na kami ha...." "Bye ate....bye boss pogi!..."Pinandilatan ito ng mata ni Jonie...baka nahihiya sa inakto ng pinsan nito. "Pasencya ka na sa pinsan ko Sir.pilya lang talaga yan....tara na po?"Nginitian nya naman ito at tinanguan.. JONIE POV: Nagpatiuna na naman cya sa paglakad.Iniisip nya ang sinabi ng doctor.kailangan ng operahan ang mama nya sa lalong madaling panahon para maiwasan ang pag kalat ng cancer sa katawan nito. Kailangan nya ng malaking halaga.1 milyon ang hinihingi ng doctor sa kanya!Saan naman sya kukuha ng ganun kalaking pera!Wala pa nga sa kalahati ang ipon nya.Kung sana ay wala iyong maintenance ay siguro malaki-laki na ang naiipon nya.Bukod kasi sa pang oopera ng Mama nya ay kailangan nya din ng budget para sa maintenance nito. Kahit pa patayin nya ang sarili sa pagtatrabaho at pagluto ng ulam araw araw ay hindi pa din kaya punuin ang 1 milyon.Saka pagod pagod naman ang katawan nya.Baka pati cya ay ma-ospital na din sa kakahanap ng pera.Naiiyak nalang cya..pasimpleng pinahid nya ang luha nya. "Hey anything wrong?"tanong ng boss nya.Malamang ay napansin nito ang pananahimik nya at ang pasimpleng pagpahid nya ng luha. "Ah wala po sir...."pagsisinungaling nya.Nakakahiya at nakita pa cya ng Boss nya sa ganoong sitwasyon. Nang makalabas na sila ng ospital ay nag paalam na cya sa boss nya. "Salamat sa paghatid Sir ha...dito nalang po ako mag aabang ng jeep...."balak nya sana mag grab pero sayang din ang pera na pambayad.Pandagdag pa yun sa ipon nya para sa operasyon ng mama nya. "Mahihirapan kang maka uwi nyan...kita mo punuan ang mga jeep?Sumabay ka na sa akin,ihahatid na kita..."alok nito sa kanya. "Naku wag na po Sir!Nakakahiya na talaga! Saka may pupuntahan ka pa malapit dito di ba?" Sandaling napa-isip si Ken..Oo nga pala,yun pala ang alibi nya kanina para pumayag si Jonie na ihatid nya sa ospital. "Ah eh...wala na....tumawag na ang ka meeting ko dito,bukas nalang daw kami mag kita..."pagsisinungaling nito. "Ganun po ba..." "Tara na...ihahatid na kita."sambit ng boss nya.Nagpatiuna na din ito sa paglakad papuntang parking kung nasaan ang sasakyan nito.Hindi na tuloy cya naka hindi.Tinalikuran na cya at naunang sumakay ng kotse. Nahihiya man cya pero sumakay na din.Mahihirapan talaga cya makasakay...Friday pa naman ngayun at araw ng swedo. "Saan ba ang sa inyo?"tanong nito sa kanya ng makasakay na cya. Wala sa sariling binigay nya ang adress ng bahay nya..Iniisip pa din ang sinabi ng doctor kanina. "What happened Jonie?Ano ang sinabi ng doctor tungkol sa kalagayan ng mama mo?" Humikbi sya....ang bigat na kasi ng nararamdaman nya...Bakit kasi wala cyang tatay at mga kapatid?Solo nya lang tuloy ang problema. "K-kailangan daw operahan si Mama.Malaking halaga ang kailangan.Konti palang kasi ang ipon ko,kailangan na daw kasi pigilan ang pagkalat ng cancer sa katawan nya...."tumutulo ang luha na kinukwento nya sa boss.Hindi nya alam kung bakit cya napa-kwento dito....siguro dahil kailangan nyang ilabas ang sakit ng dibdib nya. "Magkano ba kailangan?" "Isang milyon daw po..." "I will give you 1 milyon."Simpleng sabi lang nito sa kanya habang nagda drive. "Naku wag po Sir!Hindi po ako tumatanggap ng abuloy....nakakahiya!!!"utal-utal na tanggi nya. "Hindi ito abuloy...tulong ko sau." "Kahit na Sir!hindi ko kayang bayaran yan sayo!" "Maliit na halaga lang sa akin ang isang milyon." "Oo nga Sir pero hindi ko pa din kayang bayaran yun..."Kahit pa kailangan nya ng pera ay hindi naman cya basta basta lang tatanggap sa boss nya.Hindi cya ganoong tao. "Edi bayaran mo ako sa paraang gusto ko!" Napatingin sya sa Boss nya."P-paano po Sir?" "I'll give you 10 million....be my lover for 3 months." "What!"Napalakas ng boses nya. "Ayaw mo ng abuloy di ba?Ayaw mo din na na tulungan kita,kaya bayaran mo nalang sa paraan ng gusto ko.10 million for your body.Alam ko birhen ka pa kaya kulang ang isang milyon.Gagawin ko sampung milyon pumayag ka lang."Normal lang ang pag sabi nito sa kanya.Parang nanghihingi lang ito ng tinapay.Pero hindi ba nito alam ang kapalit ng hinihingi nito?Buhay at kinabukasan nya ang nakasalalay dito!Masisira ang pagkatao nya kapag pumayag cya! "Pero Sir hindi po ako ganung babae!"Pilit nyang ipinapaintindi dito na iba sya sa mga babaeng nagkakandarapa dito...Iba cya! "Alam ko...kaya nga nagustuhan kita eh.Alam kong iba ka sa mga babaeng pumupunta sa office ko." "P-pero Sir....hindi ko po kaya ang ipapagawa mo sa akin."Hindi nya lubos maisip kung bakit sya nito inalok ng ganun?May nagawa ba cyang pagpapakita ng motibo sa boss nya para gawin nito iyon sa kanya?Sa pagkaka-alam nya ay wala naman.Maingat pa nga cya sa mga galaw nya kapag kaharap ang Boss dahil alam nyang maloko ito sa mga babae.Ayaw nyang matulad sa kanila. "Pag-isipan mo....Para sa Mama mo.Kung ayaw mo ay hindi kita pipilitin." Napayuko cya...hindi nya akalain na ooferan cya ng boss nya ng indecent proposal..Kahit pa wala pa cyang ginagawa ay parang napakababa na ng tingin nya sa sarili nya.Pero paano naman ang Mama nya?papayagan nya bang mamatay nalang ito dahil sa prinsipyo nya?Bubuhayin ba sila ng prinsipyo nya?Lintik!ano ang gagawin nya? Wala na silang pansinan buong byahe.Wala cyang masabi at malamang ay wala na din itong sasabihin sa kanya.Nasabi na nito lahat ang gustong sabihin...nasa kanya nalang ang desisyon.Sa kakaisip nya ay hindi nya namalayan na nasa harap na sila ng bahay nya.Tumigil ito sa harap ng gate nila. "Pag isipan mo Jonie.I want your answer tomorrow morning.Kung hindi ka tatawag bukas ay ibig sabihin hindi ka pumapayag."Sambit nito sa kanya.Hindi pa din ito tumitingin sa kanya...nasa harap lang ito nakatingin.Hindi nya din naman kayang harapin ito ng mata sa mata. Dahan-dahan cyang lumabas ng kotse...walang salitang lumabas sa bibig nya.Kahit nga magpasalamat dahil sa paghatid nito sa kanya ay hindi nya nagawa. Nang makalabas na cya ay tinapunan muna sya nito ng tingin...Nag tama ang kanilang mga mata.Ewan lang pero nakikita nya sa mga mata nito ang pagsusumamo na sana ay pumayag cya sa proposal nito.Ilang segundo pa silang nagka tinginan bago nito ulit paandarin ang makina at nagdrive na palayo sa kanya... KENNETH POV: Lintik!napamura si Ken...wala sa plano nya ang alukin si Jonie ng ganun.Di ba nga off limits si Jonie?Yan ang sabi ng utak nya pero sabi ng puso nya gusto nya ang dalaga.Gusto nya lagi itong nakikita...gusto nya ito lagi sa tabi nya. He wants her...hindi lang bilang sekretarya,gusto nya itong maging kanya!Gusto nya ito ang pagpapa-init sa kanyang kama. Sana ay pumayag si Jonie...kung hindi ay wala na cyang mukhang maihaharap pa sa dalaga.Isang malaking sampal iyon sa kanya!Hanggang bukas ng umaga lang ang palugit nya dito.Ayaw nya na pinaghihintay cya ng matagal. Sa kakaisip nya sa dalaga ay hindi nya namalayan na nasa harap na sya ng gate nila.Pinagbuksan cya ng security guard saka pinasok nya ang sasakyan sa parking. "Good evening po seniorito...kakain po na kayu ng dinner?"Tanong ni Aling Meding na kasambahay nya ng salubungin sya nito. "Hindi na ate...hindi ako gutom." Dumiretso cya ng kwarto,hinubad ang damit at pumunta ng banyo para maligo.Itinuon ang ulo sa baba ng shower.Hinayaan nyang mabasa ang buo nyang katawan.Inalala nya ang tagpo kanina sa office...nakita nya ang panti ni Jonie...parang gusto nyang hawiin ang panti nito at silipin ang nakatagong perlas doon."ahhh..."napaungol cya.Tumayo ang pagkalalaki nya..Lintik! Hinimas nya ang alaga nya."ohhhh...."grabi ang epekto ni Jonie sa kanya...iisipin palang nya ang dalaga ay ang laki na ng epekto nito sa kanya."ahhh...ahhhh...ahhhh..."ungol nya habang pinapaligaya ang sarili. "Jonie....."sambit nya sa pangalan ng dalaga.Lalo nyang binilisan nag pag-akyat baba sa palad nya..hanggang sa labasan cya.."aaahhhh....." Tinapos na nya ang pagligo at lumabas ng banyo..pumasok na naman sa isip nya ang dalaga.Sabado bukas...wala silang work.Sana ay tawagan cya ni Jonie.Sya ang pinaka masayang lalaki kung mangyayari yun.Humiga cya sa kama at pinikit ang mata...nakatulog cyang may ngiti sa labi at pag-asang tatawagan cya ni Jonie bukas at papayag sa alok nya. ***** Kinaumagahan ay maaga cyang nagising,tiningnan nya agad ang telepono...wala pang tawag si Jonie sa kanya. Ano ka ba?Alas singko palang ng umaga!Nagmamadali?...Galit nya sa sarili. Lumabas cya ng kwarto para magkape.Panay pa din ang silip nya sa cellphone nya...parang timang lang na naghihintay ng chat o tawag ng dalaga. Pagkatapos nya magkape ay nag gym naman cya.Alas-dyes na ng umaga wala pa din tawag ni Jonie sa kanya.Hindi na cya mapakali...umiinit na ang ulo nya.Gusto nya cya na misno tatawag sa dalaga pero wala cyang contact number nito,sa work lang silang nag-uusap. Tinawagan nya ang isa pa nyang executive secretary na si Alex.Lalaki naman ito...ito ang kasa-kasama nya sa field pag-umaalis cya samantalang si Jonie naman ang in-charge sa office kapag wala cya. "Good morning Sir,may kailangan po ba kayo?"bati ni Alex sa kanya nang tawagan nya.Malamang ay nagulat ito dahil wala naman silang pasok sa araw na yun. "Ahm..may personal number ka ba ni Jonie?"Nag-aalangan cyang sabihin iyon,alam kasi nito na hindi sya nanghihingi ng personal number ng mga empleyado."May nakalimutan lang akong ibilin sa kanya."Pagdadahilan nya. "Ano po ba yun Sir?"gusto nyo ako na po ang magsasabi sa kanya?" "No!..ako na." "Ah..okay sige po sir,I'll text you her number."alam nyang nagdududa na ito sa kinikilos nya pero hindi cya magpapahalata.Pagkababa nya ng telepono ay nakatanggap agad cya ng text galing kay Alex...number iyon ni Jonie..Lihim cyang napangiti. Dinayal nya ang telepono ni Jonie...nang magring ito ng isang beses ay agad nyang pinatay.Bigla cyang natauhan...hindi cya dapat ang tatawag kay Jonie kundi ang dalaga.Hindi nya iba-bargain ang sarili nya para sa isang babae!Si Jonie dapat ang lalapit sa kanya at hindi cya!...Kailangan cya ng dalaga kaya sigurado cyang tatawag ito sa kanya. Lintik!!!ang pinaka-ayaw nya talaga sa lahat ay ang pinaghihintay cya!Dumating na ang alas-dose pero wala talaga tawag ang dalaga sa kanya.Bigla cyang nalungkot.Natapos na ang palugit nya sa dalaga...hindi talaga cya gusto ni Jonie...masakit iyon para sa kanya. Biglang tumigas ang ekspresyon ng mukha nya.Ngayon palang cya napahiya sa babae ng ganito...at sa sekretarya pa nya!Bakit sino ba cya?galit na wika nya sa sarili.Kinuha nya ang cellphone at tinawagan si Anne,dito nya ibubuhos ang galit nya ky Jonie. "Hello Ann...are you free today?"wika nya "Hi pogi!mabuti naman at naisipan mo akong tawagan?" "Can we meet?"Sambit nya.Hindi nya sinagot ang tanong nito...kinansel nya kasi ang pagkikita nila dapat ni Ann kahapon dahil na din kay Jonie.Alam nyang susumbatan lang sya nito...Sinabi nya kung saan sila magkikita at pinatay ang telepono. Pumasok na sya ng kwarto at nagbihis.Galit pa din cya...kailangan nyang ma-divert ang atensyon nya kay Jonie.Hindi nya matanggap na binale-wala cya nito!Galit na galit cya...hindi kaya ng pride nya ang ginawa ng dalaga sa kanya.Pagkatapos nyang magbihis ay pumunta na sya ng kotse at pinaharurut iyon palayo..Pupunta sya sa meeting place nila ni Ann. Nauna na cya sa hotel kung saan sila magme-meet ni Ann.Maya-maya pa ay may kumatok na sa hotel room nya.Pagbukas nya ay si Ann iyon.Siniil nya agad ito ng halik...hindi na nya binigyan ng pagkakataon ang babae...dali-dali nyang hinubad ang damit ng dalaga... | LEARN_MORE | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&u | Philip Spicy Reading | https://www.facebook.com/61561349855790/ | 53,878 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | bioplm.com | IMAGE | 💑🔞Tumakbo siya palayo sa kanya at hinabol siya, hindi makakalipad nang walang pakpak😍💘 | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/466421771_9580496161967377_5479193503323330090_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=109&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=c0sxQc4Cut8Q7kNvgGf5tGP&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=A0p_km1mHsKT3qduuFUI9Md&oh=00_AYDTUFjasrJobEsGdSyeuuzlylPY2eLkXbEfXYUKcCW20w&oe=675CC488 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Philip Spicy Reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||
2,617,810 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617805}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
🔥🔥Click to read the next chapter for free👉 | We were now the new Alpha and Luna of The Nightcrawlers Pride and we were expected to carry out our duties immediately. While no one would say it, I knew that the 'baby making process' was expected as well. We headed to our new room to commence and mark the final activity for the mating ceremony. A day that I had looked forward to all my life. I was nervous and it didn't seem like a good one. I didn't know what to expect but I was already wet, my niples had rolled into tight buds and they tried to gain attention and drill a hole through my outfit. I stepped into the room before him. "I'll be right back," he said and I nodded, closing the door behind me. Immediately, I dashed to the bathroom and took a shower. I couldn't afford this moment to be ruined. I wrapped the towel around my chast and got out of the shower. My heart hammered in my chast. Karson was staring at me with his undivided attention. His gaze dropped lower and I tightened my hand around my towel. The air was thick and in an instant, he was taking long strides towards me. I met him half way and while my hands reached out to touch his face and pull him into a kiss, his hand grabbed my towel and he yanked it off. I gasped in shock but his hands grabbed my brreasts. I was immediately enveloped in the feel of him. I wrapped my hands around his back as he licked and softly nibbled on my hard niples. His rough hands trailed down my body and kicked my legs apart. He slid two fingers into my core and I gasped at the sudden intrusion. "How are you so wet?" He mumbled to himself. I couldn't breathe. His fingers were bigger than mine so they stretched me more than I had ever done to myself. I felt so full and I hadn't even had the real thing yet. He pumped into me hard and fast, soon my legs shook and my eyes were fluttering close. "Karson," I wanted it now. I wanted it right now. I wanted his shaft filling me up and I wanted his bite mark over my neck. "Fvcking hel, Irene!" He cursed and roughly pulled out his fingers. He grabbed my wrist and made me climb the bed, he pressed a hand to my waist and I knew what he wanted. | LEARN_MORE | https://befant.com/market/buenovela/3?lpid=14374&u | Indulge in story | https://www.facebook.com/61552702618591/ | 866 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | befant.com | DCO | https://befant.com/market/buenovela/3?lpid=14374&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/461381295_1047237326809879_2047251461871923527_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=103&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=9F4aa1pampAQ7kNvgGkT1ls&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=AtEHkmJ4amutMfMhES-MmhD&oh=00_AYBuU-11oeYf_aWQcH75GlgQPhnG-U-VK-2mvWv2izK1tw&oe=675CE3A6 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Indulge in story | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,764 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2619030}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 | Download Now👉👉👉 | The Vampire And His Blood Wife ONLY on Drama Time.🎬 Don't miss out! Watch the series you've been wanting to see. No regrets, just pure entertainment! #Must SeeTV #No Regrets #Watch Now | WATCH_MORE | Romantic Love | https://www.facebook.com/61557838064349/ | 344 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Watch More | 0 | DCO | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/458512181_1644741456381928_1816062797669558776_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=103&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=F1U91TdhfFIQ7kNvgEuMKu4&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=AoE8K5F9SgpUpw3QQUp64QU&oh=00_AYD0BVxo5kzn8PtqxpqCL9yyliWavMkO6ROO_MVY7yEQdQ&oe=675CC4ED | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Romantic Love | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
2,618,859 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
MotorFist Stomper Boot NWT Men's 12 | MotorFist Stomper Boot NWT Men's 12 - $225.00 New With Tags, Men's 12 Stomper Boot Description Some times when the planets are all aligned, amazing things can happen. This time all things were aligned for the MotorFist production team and the perfect snowmobile boot was born! The MotorFist Stomper boot is that perfect blend of comfort, warmth, durability and style. With an exclusive feature-benefit list as long as your arms this boot is leading the way with industry "Firsts". First of its kind to feature eVent Waterproof and Breathable Footwear Technology and TecTuff breathable leathers, the Stomper is now the most breathable (no-sweat) boot on the market. Also first with REPLACEABLE Goodyear Welt Soles that will allow MotorFist customers to extend their boot life by years. The "Firsts" continue with our exclusive Hi-Flex design that allows for greater range of motion and wearing comfort for a boot that you won't want to take off when you get back to the trailer. Durability concerns are answered with our TecTuff Technical Textured leathers for the uppers and our ultra tough MotorFist custom formulated sole compounds. (Running boards -----be afraid!) Last but not least, since most of our boots will be riding in extreme conditions we do battle against low temps with 600 Grams of Thinsulate for foot surrounding warmth and comfort. The MotorFist "Rugged by Design" motto has truly found its home with our newest and most highly anticipated MotorFist product yet. MotorFist Stomper Boot Features & Benefits eVent© Waterproof and Breathable Footwear Technology TecTuff© Technical Textured Leather 600 Gram Thinsulate© Insulation Excellent Abrasion Resistance Most Breathable Sweat-Free Boot in the Industry REPLACEABLE Goodyear Welt Sole Debris Release, Power Grip and Oil Resisting Sole Molded Heel Cap and Toe Cap for Strength and Durability Multiple Leather Overlays in High Abrasion Areas Exceptional Comfort and Strength Additional Insole Included for Custom Sizing Extra Strength No-Slip Laces Facebook Marketplace | CONTACT_US | https://facebook.com/marketplace/item/452036047709 | Polly Klein | https://www.facebook.com/Polly-Klein-100499505600745/ | 0 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Contact us | 0 | IMAGE | https://facebook.com/marketplace/item/452036047709384/ | 1969-12-31 18:00 | REGULAR_PAGE | 1 | 0 | 0 | Polly Klein | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,667 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
No | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
💓Divorce by Mistake: Ex-husband CEO Started Chasing Her💓🔥📖💕 TownNaghiganti ang pangunahing tauhang babae at nakatagpo ng matamis na pag-ibig💑 | 💑💑Baby,Maligayang pagdating sa mundo ng mga nasa hustong gulang😍💘 Sa kalakasan ng ulan at tahimik na gabi,sa halip na nahihimbing ay humahangos si Shaniya Desiderio.Hirap man ay pinipilit niyang ihakbang ang may pilay na paa habang yakap ang walong buwang tiyan,taimtim na ipinagdarasal ang kaligtasan ng kahit ng kaniyang anak nalang.Hilam sa luha ang kaniyang mga mata at halos hindi na maimulat sa labis na pag-iyak ngunit pinipilit niyang lumaban para sa batang nasa kaniyang sinapupunan. Hindi akalain ni Shaniya na masasaksihan niya ang kasamaan ng kaniyang madrasta.Sariwa pa rin sa kaniyang isipan ang nasaksihan niya sa hospital kanina.Kung paanong tinakpan ni Zandra ng unan ang mukha ng kaniyang ama na sanhi ng pagkamatay nito.Pinilit niyang iligtas ang mahal na ama ngunit hindi siya hinayaan ni Zandra at ng mga tauhan nito. “NAPAKASAMA NIYO!”Galit na galit na bulyaw niya sa kaniyang ina-inahan nang kaldkarin siya ng mga tauhan ito palabas ng hospital.Natapilok ang kaniyang paa at sumigid ang sakit sa kaniyang kalamnan pero walang-wala ang sakit na iyon kumpara sa nadudurog niyang puso. “Bingi ka ba,Shaniya?Ang sabi ko kanina wala nang kwenta kung mananatiling nakaratay ang ama mo!Dalawang taon na siyang comatose.Sa tingin mo ba gigising pa siya?” Humikbi si Shaniya at umiling,“Hinding-hindi ko kayo mapapatawad!” Humalakhak si Diana,“Hindi rin naman ako hihingi ng tawad.Mas mabuti pang lumayas ka nalang,Shaniya.Wala ka na rin namang mapapala dahil ipinamana na sa akin ng bobo mong ama ang mga ari-arian niya.” “Magnanakaw ka—”Malakas na sampal ang pumutol sa kaniyang bulyaw. Pinilit tumayo ni Shaniya at malakas na itinulak si Zandra.Nabuwal ito at ginamit niya ang pagkakataong iyon para tumakbo kahit na hirap na hirap siya at basang-basa ng malakas na ulan. Mabilis siyang pumara ng taxi at nagpahatid sa bahay niya ng kanilang asawa.Nang makarating sa bahay ay agad niyang binuksan ang pinto ngunit ganoon nalang ang gulat at sakit na naranasan niya nang madatnan ang kaniyang asawa na komportableng nakaupo sa sofa—walang saplot ni isa at nasa ibabaw nito ang isang babaeng kilalang-kilala niya. “MGA HAYOP!”Tumili ng napakalakas si Shaniya at mabilis na sinugod si Diana,ang kaniyang step-sister at ang kaniyang asawa. | LEARN_MORE | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=14412&u | Philip Spicy Reading | https://www.facebook.com/61561349855790/ | 53,878 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | bioplm.com | DCO | 💑💑Baby,Maligayang pagdating sa mundo ng mga nasa hustong gulang😍💘 | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=14412&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/461190775_1012513873986945_9011929913124106729_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=103&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=0YGx2fCsLMMQ7kNvgHRGUb9&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=Ai6Z92xOTFC_YKFKz2tSegK&oh=00_AYArC2XKFZC72t1VFm44JV3eFqIv4VmtYkort5RJXhkseg&oe=675CC731 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Philip Spicy Reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | |||||||||||||||||||||||||||||
2,617,616 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
null |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
Read next chapter👉 | She and her stepsister fell in love with the same man, but when he knelt down to beg her to save her stepsister, she felt desperate. She demanded to become his wife to save her stepsister. Two years later, when she got the divorce agreement as scheduled, she realized that she had ended up losing everything. ===== Emma Cooper boarded her flight home after three grueling months of filming. Today was also the final day of Emma's contractual marriage. The four-hour journey felt endless, but at last, the plane touched down. Once she retrieved her suitcase, she made her way toward the exit, expecting a company car. But as soon as the doors slid open, she spotted someone familiar--Edwin Reid, the Jenner family's long-time driver. He stood by a sleek black Rolls-Royce, his posture rigid and respectful, waiting. Dragging her suitcase, she approached. Edwin immediately took over, wordlessly opening the car door for her. Inside, a man sat in silence. His presence was cold yet commanding, encased in a perfectly tailored black suit. His sharply chiseled face devoid of any expression, he didn't look up--not even a glance her way. It was Ricky Jenner, her husband of two years. His unexpected appearance caught her off guard, though she quickly remembered why he was here. Their arrangement was ending today. Of course, he would show up. Emma slid into the car, maintaining a careful distance, the space between them as silent and tense as ever. For two years, Ricky had made it clear--he didn't want her close. Tonight was the first time they had been seated so near, and the closeness felt foreign. The faint scent of his cologne lingered between them, familiar but distant, like everything about him. Edwin quietly loaded her suitcase into the trunk and slid back behind the wheel. As the car pulled away from the airport, the silence inside grew suffocating. Ricky's expression remained as cold and distant as ever, his presence casting a shadow over the space. Emma's heart raced, each breath coming in shallow, uneasy waves. Twenty minutes later, the Rolls-Royce rolled to a stop in front of the Jenner family's grand estate. Before Emma could collect her thoughts, the butler rushed out, swiftly opening the door. Ricky stepped out first, his long strides carrying him toward the house without so much as a glance in her direction. "Let's go to the study," he muttered, his tone clipped, not even bothering to slow his pace. Emma's nerves had been on edge the entire ride. She knew what was coming. The moment she entered the study, she saw Ricky pull out a stack of papers from the desk drawer, tossing them in front of her. "Let's get a divorce," he said. Emma's heart twisted painfully in her chest, but she remained composed. She had loved Ricky for ten years, and wearing the title of Mrs. Jenner had never brought her closer to his heart. His body, his soul--none of him had ever belonged to her. "Nicola is old enough to marry now, isn't she?" Emma said, her voice trembling despite her best effort to keep it steady. Ricky's brow twitched slightly, a flicker of impatience crossing his sharp features. He didn't bother responding to her comment. Instead, he immediately extended the pen toward her, a silent demand. Emma forced a smile, but it felt like a crack in her mask. Without her usual makeup, her lips looked pale, and her face seemed drained of life. The exhaustion was undeniable. "Just sign it," Ricky said, emotionless and firm. She accepted the pen and, without sparing a glance at the contents of the contract, flipped to the last page and signed her name. The act felt final, yet hollow. As she placed the pen down, Emma glanced up at Ricky. His eyes, still striking, stared back at her with an icy detachment that sent a shiver through her. It was as if he was looking at a stranger, not his wife. "It's getting late. I'll move out tomorrow, if that's alright?" Emma asked, her voice fragile, her smile tense as she searched Ricky's face for even a shred of warmth. But Ricky's response came swift and sharp, dashing any hope. "Edwin will take you to a hotel." Was he really sending her away this very moment? Not even allowing her the courtesy of one last night under this roof? Her forced smile faltered, then vanished altogether. The silence between them stretched, heavy. Their eyes locked for a fleeting moment before she turned away, her heart hardening with each step as she left the room. In her bedroom, Emma took the suitcase she hadn't even had the chance to unpack. When she dragged her suitcase downstairs, the maids rushed to help, but she waved them off, her smile weary. "Thank you, but I can handle it." They exchanged helpless glances, standing quietly in a line as they watched her approach the door. In the two years she had spent in this house, Emma had grown to care for the people here. Everyone, except Ricky, had shown her warmth. A pang of sorrow hit her, but after enduring two years of emotional isolation, she no longer had the strength to fight. It was over. Time to move on, and finally, let go. Despite the searing pain ripping through her chest, Emma remained dry-eyed. She had learned how to hide her emotions well. As she slid into the backseat of the car, she forced herself to appear composed. Edwin drove her through the city streets and dropped her off at a five-star hotel. Without a word, he left. Inside, Emma checked in and powered on her phone, which had been off for hours. There was a missed call from her father, Colby Cooper. She inhaled deeply, bracing herself as she dialed his number. Colby picked up almost immediately. "Emma, Nicola's condition has worsened," he said, his voice rough, weighed down with exhaustion and worry. Emma's heart skipped a beat. "What? When did this happen?" "About a week ago." "Why didn't you tell me sooner?" she asked. "You were busy filming. I didn't want to burden you," Colby explained. Emma paused, the silence between them heavy. Her mind flashed back to two years ago, when she had donated her bone marrow to save Nicola Cooper. The realization hit her--she knew exactly why her father was calling. "What do you need me to do?" she asked, her voice steady but resigned. "No, there's nothing you need to do. Ricky's already taken care of everything--he's brought in top doctors, and the hospital found a bone marrow match for Nicola from the registry. You just need to visit when you can," Colby said. Emma stayed silent, her chest tightening. Colby, sensing her hesitation, gave her Nicola's room number and urged her to come soon, mentioning how much Nicola missed her. A sharp pain gripped her heart. She managed a weak "okay" before quickly ending the call, unable to hear more. That night felt endless. She tossed and turned on the unfamiliar hotel bed, her mind racing. By 2 a.m., she gave in, ordering a bottle of red w*ne. She drank most of it before finally drifting off into a fitful sleep. The next morning, close to noon, Emma was jolted awake by her phone ringing. Her agent's voice was quick and urgent on the other end. She pitched the idea of her joining a popular rural reality show--one that guaranteed fame for all who participated. "I'm not interested. I need a break," she replied, her voice groggy with exhaustion. Her agent snapped, clearly frustrated, "A break? Do you think you can take a break whenever you feel like it? Look, you've been in this industry for three years. You've turned down intimate scenes, refused reality shows and avoided any publicity stunts with male celebrities. The company has bent over backward to accommodate you! But what now?" Her voice grew sharper. "Three years in, and you still lack ambition. Keep this up, and your career will be done." "Then let it be done." "Emma, you..." Her agent's voice was cut off as Emma ended the call without hesitation. The frustration simmered inside her, but she didn't dwell on it. She headed straight to the bathroom, ignoring the incessant buzzing of her phone. After a long shower, feeling slightly more clear-headed, she decided to reach out to Jenifer Howard, a close friend she hadn't seen for a while. Emma asked if she could stay at Jenifer's place for a few days. Jenifer was thrilled and agreed, coming over to pick her up almost immediately. Once settled at Jenifer's, Emma unpacked her things and shared a quiet meal with her friend. That afternoon, she made her way to Ecatin General Hospital. Standing outside Nicola's room, Emma watched through the glass as the caregiver tried feeding her sister. Nicola, frail and pale, managed only a few bites before she began to retch. Emma's chest tightened with a sorrow she couldn't fully articulate. Nicola was her half-sister, five years younger and barely twenty now. They had been inseparable as children; Nicola had always looked up to her, following her everywhere. But everything changed when they both fell in love with Ricky. Two years ago, when Nicola was first diagnosed with leukemia, Ricky had been beside himself with worry. That was when the truth hit Emma--Ricky didn't love her. His heart belonged to Nicola. Chapter 2 You Don't Deserve To Be Around Nicola Back then, Emma's bl*od test results had come back clear--there were no complications, no signs of rejection. She could save Nicola. In truth, Emma wouldn't have hesitated to donate her bone marrow to a stranger, let alone her own sister. But before she could even voice her decision, Ricky had already thought of her as cold and indifferent, assuming she wouldn't step up to save Nicola. He was so desperate that he even knelt before her, pleading for her help--a sight that shattered Emma's heart. Never in her life had she seen Ricky humble himself for anyone like that. She had known Ricky since they were kids. From elementary school to high school, they had been inseparable. Childhood sweethearts, as some might have called them. Ricky used to get into fights with other boys just to defend her, and he would stay up late into the night to help her prepare for exams. She had believed, naively, that after all those years of being by his side, she would eventually earn his love. But she was wrong. Feelings, she had come to understand, were never won by logic or time. Emma was never as good at acting cute or knowing exactly how to please Ricky as Nicola. While he cared for both of them, the way he doted on Nicola was always more tender, more genuine. He must have loved her deeply. The thought pierced Emma's heart, and her eyes stung with unshed tears. What hurt most wasn't just Ricky's love for Nicola but the fact that he had assumed she was heartless enough to let her sister die. That judgment, so harsh and wrong, had infuriated her. In a moment of blind anger, she had demanded that Ricky marry her. She wanted to be his wife. Even though the marriage would only last two year, she had believed--foolishly--that it would be enough time for Ricky to fall in love with her. But reality, sharp and unforgiving, had torn that hope apart. She had lost. Miserably. "You still have the nerve to show your face here?" A biting voice yanked Emma out of her thoughts. Emma quickly wiped away her tears and turned to see Verena Cooper standing behind her, her expression instantly turning cold. Verena, her stepmother, was forty but looked a decade younger. With her perfectly styled hair and chic designer clothes, she exuded elegance and control. When Emma was still mourning the loss of her mother, Verena, who had been the family's servant, got pregnant. The father of the baby was Colby. "Spare me the crocodile tears!" Verena sneered, brushing past Emma as she entered the hospital room. Emma swallowed her frustration and followed behind, forcing herself to remain composed. When Nicola saw her, a faint light flickered in her otherwise tired eyes. "Emma," she said softly, a trace of warmth in her voice. Emma smiled, walking over to gently take Nicola's hand. "I heard you've been missing me." Nicola nodded, her expression gentle. "I haven't seen you for three months. I really missed you." Emma's heart twisted painfully. Nicola, with her innocence and kindness, made everything so much more difficult. How could her own sister, the one she'd loved and cared for, be the one standing between her and the man she longed for? When Nicola had fallen ill, Emma had crossed a line she could never uncross--using that tragedy to secure her place as Mrs. Jenner. She had expected Nicola to resent her for it, maybe even despise her. In her mind, their meetings would be cold, filled with resentment and distance. But Nicola still cared about her as though nothing had changed. And that was the hardest part of all. Every time Emma looked at her sister, the guilt became unbearable. "I'm taking a break right now, so I've got plenty of time to spend with you," Emma said, her eyes still red from emotion, but she forced a smile. Nicola's face lit up. "That's amazing! I want you to visit me every day until I'm discharged, okay?" "Of course, I'll be here every day," Emma replied warmly. From the side, Verena rolled her eyes, glaring at Emma with open contempt. She held her tongue for Nicola's sake, but every time she looked at Emma, her anger flared. She couldn't forget how Nicola had become a shell of herself when Ricky married Emma. Fighting her bitterness, Verena coaxed Nicola to sleep. Once Nicola was asleep, she turned to Emma, her voice cold. "Ricky's coming soon to see Nicola. If you don't want an uncomfortable scene, you'd better go." Emma stood silently, taking in her words. After one last glance at Nicola, now peacefully asleep, she turned and headed for the door. Just as she reached the doorway, Verena's voice cut through the air once more. "Don't bother coming back. After everything you've done to her, you don't deserve to be around Nicola." Emma didn't say a word. She walked out, her steps heavy with the weight of a truth she'd long grown accustomed to carrying. Emma quietly closed the door behind her and collapsed onto a bench in the corridor. She buried her face in her hands as tears flowed uncontrollably, her body shaking with silent sobs. Jenifer had been waiting outside in the car for far too long. Concerned, she decided to head into the hospital to check on Emma. When she entered the corridor and saw Emma hunched over on the bench, looking utterly defeated, Jenifer was about to rush over when she noticed Ricky stepping out of the elevator. He paused when he spotted Emma, but after a brief pause, he walked toward her. Emma had been following Ricky everywhere since childhood; she knew the sound of his footsteps anywhere. Hearing that familiar rhythm, she quickly wiped her face and tried to compose herself, though the effort felt futile. "Are you here to see Nicola?" she asked, forcing a smile as she looked up at him. Her eyes were swollen from crying, with streaks of smudged makeup on her face. She looked fragile, a shadow of her usual self. Ricky's response was indifferent. "You've already visited her?" "Yes," Emma whispered. For a moment, something in her appearance must have stirred a hint of sympathy, because Ricky, in an unusual display of kindness, added softly, "Don't worry. Nicola will be undergoing a bone marrow transplant soon. She'll get better soon enough." "I know." With just those words, Ricky simply turned to push open the door to Nicola's room. But before he could step inside, Emma couldn't help but call after him, "Please, take good care of her." If she couldn't have him, then maybe it was time to let go, to give him back to Nicola--the one he truly loved. Ricky paused, his hand on the door. Without turning to face her, he replied in a voice laced with restrained anger, "I don't need you to remind me. I'll take care of her." His words were sharp, each syllable weighted with frustration. Emma flinched. She had already signed the divorce papers, freeing him from their hollow marriage, giving him the chance to return to Nicola. This was what he had always wanted, wasn't it? So why did he still seem so furious with her? Was he really that eager to be rid of her? Did he hate her that much? Ricky disappeared into the room, but Emma remained frozen on the bench, her eyes locked on the closed door. She felt hollow, lost in the emptiness of it all. Jenifer, who had been watching from a distance, couldn't bear it any longer. She rushed over, gently pulling Emma to her feet and dragging her away from the hospital ward. In the days that followed, Emma continued visiting the hospital, but she no longer went inside Nicola's room. She only stood by the door, looking through the glass to catch a glimpse of her sister. Sometimes she would see Ricky taking Nicola for walks outside, their closeness painfully clear. From afar, she would watch, a quiet spectator to the life she had no part in. Ricky's coldness toward her was always in stark contrast to his gentle care for Nicola, a contrast that left Emma with a deep, aching wound that never seemed to heal. A month later, Nicola successfully underwent her bone marrow transplant. There were no signs of rejection or complications, and her recovery was progressing smoothly. For the first time in a long while, Emma felt a sense of relief. In the past month, Ricky spent nearly all his time at the hospital, constantly by Nicola's side. He seemed to have forgotten about going to the courthouse with her to finalize the divorce. Emma had watched enough of his affection toward Nicola. She was ready to close this chapter, ready to walk away and rebuild her life. That day, she made up her mind to call him. The phone rang for what felt like an eternity before Ricky finally picked up. "What is it?" he asked, his tone as cold and detached as ever. Emma didn't hesitate. "When are we going to finalize the divorce?" There was a heavy pause on the other end of the line. When Ricky finally spoke again, his voice was distant, but his words caught her off guard. "I haven't signed the papers yet." Her heart skipped a beat. After all this time, he still hadn't signed the divorce papers? Emma froze for a moment, her mind racing. Why hadn't Ricky signed the papers yet? Could he have changed his mind? Was there a possibility he no longer wanted the divorce? The thought was fleeting and absurd, and she quickly dismissed it. Ricky had always wanted to be free of her. Now that Nicola was recovering and old enough to marry, there was no reason for him to hold on. This delay couldn't possibly mean anything different. "Meet me at the courthouse tomorrow at nine," she said, her tone sharp, leaving no room for discussion before hanging up the phone. Meanwhile, in Ricky's office. For two years, Ricky had been waiting for this moment--the end of their marriage. The divorce papers had been drawn up months ago, prepared by his assistant, ready for the final signatures that would sever their ties for good. He had thought the moment he signed would bring relief, a clean break. But after Emma had actually signed them, something gnawed at him. A strange unease he couldn't shake. Ricky wasn't sure anymore, not even of himself. He wasn't something to be traded or handed over between two women. His decisions were his own--no one else had the right to make them for him. He calmly finished his work, then pulled the divorce papers from his desk drawer and tore them to pieces. "Divorce?" Ricky's lips twisted into a mocking smile. "It's not that simple. The game has just begun." ...... ==== Two years ago, Ricky found himself coerced into marrying Emma to protect the woman he cherished. From Ricky's perspective, Emma was despicable, resorting to underhanded schemes to ensure their marriage. He maintained a distant and cold attitude toward her, reserving his warmth for another. Yet, Emma remained wholeheartedly dedicated to Ricky for more than ten years. As she grew weary and considered relinquishing her efforts, Ricky was seized by a sudden fear. What happens next? Available chapters here are limited, click the button below to install the App and enjoy more exciting chapters (Automatically jump to this novel when you open the app) &3& | LEARN_MORE | https://fbweb.moboreader.net/62445322-fb_contact-e | Hello reading | https://www.facebook.com/61552535188096/ | 50,037 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn more | 0 | fbweb.moboreader.net | IMAGE | https://fbweb.moboreader.net/62445322-fb_contact-enj103_2-1105-core2.html?adid={{ad.id}}&char=124213&accid=1983022462166766&rawadid=120214072000130250 | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-2.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/469651823_559331816946357_5610371613772425433_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=111&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=Nafts95GlRMQ7kNvgHgOKAB&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-2.xx&_nc_gid=A4HRGWUMROEBUELUx0VPxZJ&oh=00_AYB2LNrQlOlqIvgx87USV5KuQWlY5gS8_xeeCRIk93rvvQ&oe=675CB961 | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Hello reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete | ||||||||||||||||||||||||||||||
2,617,884 |
/src/Template/Ads/index.ctp (line 281)
'{"alias":2617883}' |
Yes | 2024-12-09 09:00 | active | 1978 | 0 |
|
🔥🔥LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND📖💕 | 💑🔞Tumakbo siya palayo sa kanya at hinabol siya, hindi makakalipad nang walang pakpak😍💘 | LEARN_MORE | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&u | Philip Spicy Reading | https://www.facebook.com/61561349855790/ | 53,878 | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | Learn More | 0 | bioplm.com | CAROUSEL | 💑🔞Tumakbo siya palayo sa kanya at hinabol siya, hindi makakalipad nang walang pakpak😍💘 | https://bioplm.com/market/goodnovel/1?lpid=12380&utm_campaign={{campaign.name}}&utm_content={{campaign.id}}&adset_name={{adset.name}}&adset_id={{adset.id}}&ad_id={{ad.id}}&ad_name={{ad.name}}&placement={{placement}} | 1969-12-31 18:00 | https://scontent-iad3-1.xx.fbcdn.net/v/t39.35426-6/467598464_1102457481406880_4882700932305829882_n.jpg?stp=dst-jpg_s60x60_tt6&_nc_cat=107&ccb=1-7&_nc_sid=c53f8f&_nc_ohc=tWqBc7_BacEQ7kNvgHVvEzR&_nc_zt=14&_nc_ht=scontent-iad3-1.xx&_nc_gid=AcjY2idGo2r5mbbaktJWCD8&oh=00_AYBpk9fT7uEsYFSw4uEbq3Eoswg4sE2nnT1JLXX8aZgkQA&oe=675CDCAB | PERSON_PROFILE | 0 | 0 | 0 | Philip Spicy Reading | 0 | 0 | 1969-12-31 18:00 | View Edit Delete |
Page 60 of 85, showing 20 record(s) out of 1,684 total